222.

dziś dzień burzliwy, taaak zajebiście burzliwy . wyzywanie, rzucanie czym popadnie, krzyki . kurwa! jak nieporozumienie może człowieka z równowagi wyprowadzić . ale mimo wszystko kocham Cię .

dobrze, że człowiek ma jeszcze trochę odwagi i potrafi porozmawiać szczerze .

byłam u dziadka z jakieś 40 minut . siedziałam na tej Jego ławeczce i tak sobie myślałam czy mu tam wygodnie pode mną? czy mu dobrze w tym pięknym miejscu? z ludźmi, których nie widzi, ale czuje, slyszy? lubię z nim rozmawiać, zadawać pytanie, na które i tak nikt mi nie odpowie, ale to nic . dla innych może to wydawać się idiotyczne dla innych nie . to Mój dziadek ! zmarł 11 lat temu.. do tej pory pamiętam jak się popłakałam i powiedziałam, że nie pocałuję trupa .

również byłam w mieście, boże co tam się dzieje! ludzie się spieszą, nie patrzą jak chodzą, nie interesują ich osoby które potrzebują pomocy, ranyy! natłok ludzi był przytłaczający . jeszcze jakaś impreza była . w końcu wsiadłam do autobusu i odjechałam, zajadając się kwaśnymi Śmiej Żelkami, hyhyy . aktualnie leżę na moim myszkowatym łóżku, próbuję zrozumieć chemię i czuję jak mi woda ścieka z włosów po poliku .  a w głowie tylko szum, taki jak lubię .

oddaj mi siebie, a ja oddam Ci siebie .

dobranoc .

nowy fbl!