Chichuachua.

Jedna z ras należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji Chihuahua. Istnieją dwie odmiany tej rasy: chihuahua krótkowłosy i chihuahua długowłosy. Rasa ta to potomkowie starożytnych, podobnych, ale nieco większych psów żyjących na dworach azteckich władców, znanych jako Techichi. Najstarsza rasa w Ameryce Północnej. Nazwa tej rasy psów pochodzi od miejscowości i stanu w Meksyku. Pies do towarzystwa .

Mały pies o krępej, zwartej i silnej budowie, format sylwetki zbliżony do kwadratu. Charakterystyczną cechą rasy jest jabłkowata głowa z nie zarośniętym ciemiączkiem. Uszy są duże.

Ogon jest noszony sztywno i prosto. Oczy szeroko rozstawione i dolna szczęka lekko wysunięta do przodu. Odważne, inteligentne, nieco nerwowe; potrafią być uparte i wesołe. Przywiązują się do jednego właściciela, tolerancyjne wobec innych zwierząt w domu. Nie nadają się do pozostawienia bez nadzoru z małymi dziećmi. Zazwyczaj nie są szkolone, co jest błędem - jako chętny i pojętny uczeń chihuahua bardzo dobrze sprawdza się w szkoleniu, sprawiającym mu dużą przyjemność. Pielęgnacja szaty długowłosego chihuahua wymaga regularnego czesania. Szczotkowanie odmiany krótkowłosej - okresowe czesanie gumową szczotką. Ważna jest profilaktyka okulistyczna (ma także znaczenie kosmetyczne - zakraplanie odpowiednich preparatów zapobiega powstawaniu "śladów łez") i dentystyczna (sprawdzanie właściwego wzrostu zębów u młodych psów, zapobieganie powstawaniu kamienia nazębnego). Wrażliwe na przeciągi, chłód i wilgoć (w czasie deszczy i mrozów stosuje się płaszczyk na boki i grzbiet).
Z powodu ich rozmiaru, nerwowego temperamentu i fizycznej kruchości wymagają dużej opieki zarówno ze strony właścicieli, jak i specjalistów weterynarii, zwłaszcza z zakresu położnictwa. Mają genetyczne skłonności do anomalii neurologicznych jak i anatomicznych (zwichnięcie rzepki), potrzeby ruchowe muszą zrealizować podczas częstych spacerów, do potrzeb fizjologicznych wystarcza kuweta.

KLIK .