bezsenność

Przewracam się z boku na bok

szukam swojego istnienia.

W głowie nierówny myśli krok

kłębiące się szare wspomnienia.

Ciemność otula mnie płaszczem ślepoty

poruszam się po omacku szukając spokoju.

Przybita ciężarem cudzej głupoty

zbliżam się do umysłu przekroju.

Ucisk w gardle i tępy ból głowy

patrzę ślepymi oczyma.

Po suficie biegnie pająk płowy

mój cień ile jeszcze wytrzyma?

Badam anatomię plam na suficie

mówią do mnie i szydzą.

Mówicie do mnie i wciąż mówicie

czy inni również was widzą?

Zamykam oczy lecz widzę więcej

strach szerzej oczy otwiera.

I pędzą myśli prędzej i prędzej

jak akcja komedii Moliera.

Słonawy smak krwi w moim ciele

prowokuje głód uzależnienia.

Potrzeba do szczęścia tak niewiele

lecz brak mi twojego ramienia.

Brak mi ciała i ust smaku

brak mi drugiego istnienia.

Moje żyje w tym ludzkim wraku

w którym umarły marzenia.

Tracę plastycznosc rysów twej twarzy

na wszystkie wspomnienia pada zwątpienie.

Byłam człowiekiem który śnił i marzył

teraz ślepo brnę w to cierpienie&