A na optymizm rzadko mnie stać.

Kto pozwolił nam na to, byśmy stali się właśnie tacy jakimi inni muszą nas oglądać? Kto to tego dopuścił, że słuchamy smutnej muzyki zamiast cieszyć się z tego wszystkiego co dał nam los?  
To prawie jak z innej planety, wiesz? Ten przekaz, te kilka słów, które wklepujemy w klawiaturę. Czasem cisza potrafi być twórcza, bo każdy człowiek jest zagadką i tajemniczym labiryntem, którego nigdy nie będziemy w stanie przejść i odkryć do końca. Może czasem warto spojrzeć w niebo i poczuć tą mądrość, którą tam znajdziemy. Nie sposób żyć bez ogromu marzeń i pragnień, które szarpią naszą duszę. Życie na innej planecie jednak istnieje. A co ważniejsze - istnieją uczucia, których nie sposób wymazać. Cieszmy się z tego i żyjmy tym.

Nie wiem, ja nie mam recepty na szczęście [...]
Wszystkie pytania bez odpowiedzi znam
i wszystkie pytania, te na które każda odpowiedź jest zła [...]
Nie mam lekarstwa na strach,
a na optymizm rzadko mnie stać,
nie ogarniam siebie sam.