Kiedyś było inaczej.

Chcę już wyjechać. Daleko od tego miejsca i ludzi. Zacząć nowe życie z innymi. Bo z tymi tutaj coraz bardziej przekonuję się, że nie warto.

Fałszywość, dwulicowość, egoizm - tyle o wszystkim myślę.

I z paroma rzeczami też się rozmyślę.

Ryczeć mi się chce.

świat bywa smutny, bywa okrutny
bywa paskudny, bywa obłudny 
perfidny, bezwstydny, fałszywy, zdradliwy 
nasz niemożliwy świat 
by cię nie stłamsił  jedyny sposób 
to się domagać uśmiechu losu 
choć stoisz w kąciku - głos podnieś do krzyku 
i wołaj mniej więcej tak: 



moje szczęście uśmiechnij się do mnie 
stoję skromnie, lecz mam w sobie lwa 
moje szczęście nie próbuj zapomnieć 
błyśnij, proszę, i wyrwij mnie z tła 
moje szczęście uśmiechnij się do mnie 
błyśnij, proszę i zrób, co się da 

nawet nie waż się o mnie zapomnieć 

światło tutaj  o właśnie  to ja... 



wołajcie wszyscy  wielcy i mali 
starzy i młodzi, marni, wspaniali 
i zimą, i latem, dopóki z tym światem 
toczycie swą własną grę 
stój tam - gdzie stoisz, wznieś w górę głowę 
powtarzaj za mną te właśnie słowa 
mężczyzno, kobieto, kuglarzu, poeto 

zawołaj mniej więcej tak: 



moje szczęście uśmiechnij się do mnie 
stoję skromnie, lecz mam w sobie lwa 
moje szczęście nie próbuj zapomnieć 
błyśnij, proszę, i wyrwij mnie z tła 
moje szczęście uśmiechnij się do mnie 
błyśnij, proszę i zrób, co się da 
nawet nie waż się o mnie zapomnieć 
światło tutaj  o właśnie  to ja...