oddychaj.

leśna wyprawa. . .

na grzyby. . .

których narazie w tym roku mało. . .

Istnieją ludzie, którzy mówiąc ze coś sie kończy spalają za sobą wszystkie mosty i zaczynają od nowa. stawiają nowy "fundament" , buduja nowe zycie. lecz są tez ludzie mówiąc ze to koniec nie zrywają swoich kontaktów, mówiąc ze to koniec maja na myśli nowe znajomości, zainteresowania nie burząc tych które zostały zbudowane wcześniej. każdy przejmuje się swoją marną egzystencją, ale ta marna nasza egzystencja dla innych może byc ta wymarzoną. jest tyle ludzi, tyle o nich histori, tyle uczuć które ukrywają bojąc się ze ktoś odkryje ich pięte Achillesową. Boimy się tego, ze ktoś odkryje nasze wnętrze, ale nikt nie jest wstanie poznać je i odkryć do końca. zawsze w naszej duszy w naszym wnętrzu będą istnieć te białe plamy kótrych my tez w sobie nie odkryjemy. nie rozumiejąć czasem naszych decyzji odkrywamy w sobie osobę którą niegdyś nie byliśmy. dziwimy się  dlaczego tak postąpiliśmy. ale to może było nasze prawdziwe "ja" ukształtowane pod wpływem naszych życiowych upadków.  te upadki są potrzebna, kształtują nasz umysł, serce i duszę... która zawsze będzie istnieć.

moze nie warto koloryzowac tego świata, ono nie jest czarne albo białe zawsze sa jeszcze szarości. a koloryzując ten świat możemy się zawieść.

life's like an hourglass glued to the table.