Pamiętaj, że zawsze będziesz miał mnie. Nie ważne co by się stało, jak bardzo byśmy się pokłócili, nie ważne co powiem...Zawsze będę o każdej porze, w każdym momencie.

Przepraszam, że nadal nie mam siły aby podnieść się z tego dna. Ja wiem, że większość nie rozumie mojej miłości, że nie wie dlaczego jeszcze go nie znienawidziłam, nie skreśliłam i jeszcze się z nim nie pożegnałam. Ja tak nie potrafię. Siedzi we mnie coś, co nadal każe mi czekać i kochać go tak samo mocno jak na początku. Nie jest to łatwe, wiem przez to tkwię w miejscu, ale nie mam pojęcia jak żyć inaczej. To zawsze on był całym moim światem, tylko on był najważniejszy. Kiedy odszedł zrujnowało się wszystko, od tamtej pory nie wiem jak mam żyć. Jednak każdy inny wie jak mnie ocenić. Wszyscy są specjalistami życia i doskonale wiedzą, co jest dla mnie najlepsze. A ja w to nie wierzę, bo żadna osoba nie jest w stanie przewidzieć jak bardzo źle się teraz czuje. Każdy mówi 'czas leczy rany'. Nie prawda. Czas tylko sprawia, że coraz bardziej boli świadomość tego jak wiele się kiedyś straciło. A ja wraz z nim straciłam wszystko, co miałam.

Gdzie jest to coś? Ty masz to coś, a ja mam kłopot, chodzi o to, że mam po co żyć dopóki Ty jesteś obok.

Czasami, mimo,że coś nas niszczy , nie potrafimy od tego odejść. Czasami, po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. A czasami kochamy zbyt mocno,by uwierzyć że miłość potrafi zabić.

Wspomnienie o Nim. To właśnie tego wieczoru jej znów się zatęskniło za Nim. Przypomniała sobie jak się poznał, jak wspólnie spędzali czas, jak byli sobą zauroczeni. Chciała go mieć tylko dla siebie, lecz było to niemożliwe ich czas minął. Ona kochała go tak bardzo. Zastanawia się nadal jak go odzyskać, co musi zrobić, co w sobie zmienić by go odzyskać, odzyskać swoje szczęście. Dobrze pamięta jak pisał do niej że tęskni, że bardzo my się spodobała i jak mu zależy na niej. Ona chce to naprawić, to czego tak naprawdę nie zrobiła, lecz on nie chce. Pozostało jej tylko zapomnieć. Tylko jak zapomnieć o osobie którą się kocha Pokochała niewłaściwego. Ciągle powtarza sobie: nie zależy mi, nie kocham go, nie... lecz za chwilę w oczach pojawiły się łzy, okłamuje sama siebie. Już nie potrafi pokochać nikogo tak jak pokochała jego. Tak bardzo ją zranił, że nie potrafi ułożyć sobie życia na nowo. Teraz zmieniła się, nie jest taka jak była wcześniej, tylko chyba teraz już jest na wszystko za późno. Tak bardzo go kocha i co dzień ma nadzieje że napisze i będzie chciał wrócić. Lecz są to tylko jej marzenia, które nie doczekają się spełnienia

Problem w tym, że nie mam ciebie, ale kto by tam się przejął.