277/#6 Wszystko moze sie zdarzyc

- Mały już śpi? - zapytała mama, gdy wróciłam na górę, po tym jak Alvaro zasnął..

-  Tak już śpi. - odpowiedziałam.  Usiadłam na kanapie w salonie  i włączyłam telewizor, przełączałam z kanału na kanał i trafiłam na mecz Barcelony... 

- Kpisz sobie ze mnie? - powiedziałam i spojrzałam w górę oraz uniosłam ręcę w błagalnym geście. 

- Co się stało? - zapytała troskiliwe mama, a następnie usiadła koło mnie.   

-  Nic, nic. - odpowiedziałam i szybko przełączyłam na inny program. 

 Do 22 oglądałam z mamą seriale, a potem zebrałam się do kąpieli. 

Kiedy weszłam do sypialni, spojrzałam kątem na mój telefon, 2 połączenia nieodebrane od Neymara. Odłożyłam telefon na miejsce i poszłam do garderoby, aby wybrać piżamę. Kiedy tylko wybrałam coś, mój telefon zadzwonił  Neymar. 

Nacisnęłam zieloną słuchawkę.

- Hey! - usłyszałam radosny głos Neymara. A wokół szum i rozmaite głosy ludzi. 

- Cześć. - odpowiedziałam. 

- Dzwoniłem wcześniej, chciałem żebyś przyszła na mecz. - rzekł, uśmiechnęłam się lekko. 

- I tak bym nie przyszła, ponieważ byłam zajęta. - odrzekłam. 

- Szkoda. - powiedział radość z jego głosu nieco opadła

-Przeżyjesz. - mruknęłam, i kierowałam się do łazienki. 

- Jutro masz czas? - zapytał.

- Raczej tak. .-  odpowiedziałam, i przygryzłam wargę. 

- To spotkamy się? Na kawę czy coś. 

- Chętnie. 

-  To gdzie ci pasuje? 

- Może Cafe Sol? 

- Dobry wybór, to 15 pasuje? 

- Tak.  

- To do zobaczenia.

-  Pa. 

 Uśmiechnęłam się i wzięłam prysznic. Następnie połóżyłam się spać. 

 Jak co dzień obudził mnie budzik. Najwięcej czasu zabrało mi wybranie ubrań. Ale po długim czasie zastanawiania się wybrałam : http://static.faslook.com/cache/a2/f1/a2f14bd70e3e0bb4ba4923fc3387a423.jpg . 

Mamo ja będę dziś później. -  powiedziałam i wyszłam, bo z okna zobaczyłam, że dziewczyny już na mnie czekają.

- Hiiii  powiedziałam i szybko wpakowałam się do samochodu.

 - Dłużej się nie dało? - spytała z lekką irytacją Blanca. 

- Nie wiedziałam w co się ubrać. - odpowiedziałam z grymasem na twarzy.

- Po co tak się ubrałaś? - zapytała Violleta. 

- Em, mam dziś spotkanie. - odrzekłam z uśmiechem. 

- Czyżby z Neymarem? 

- Może. 

W drodzę słuchałyśmy muzyki. 

Siedząc na wykładach marzyłam tylko o tym, żeby tylko już się skończyły.  W końcu nadszedł upragniony moment, przed wyjściem z uczelni poprawiłam makijaż i skierowałam się w stronę umówionego miejsca.  Droga zajęła mi około 20 minut. 

Przed wejściem do kawiarni już na mnie czekał, jak zwykle doskonale ubrany, włosy idealnie ułożone. Na sam jego widok uniosłam konciku ust go góry. Wyszedł w moją stronę i przytulił mnie, poczułam jego zapach, tak przyjemny. 

- Cześć. - powiedział, gdy odsunął się ode mnie.

- Hey. - odpowiedziałam, i udaliśmy  się do kawiarnii. 

Zajeliśmy miejsca w środku, z widokiem na Barcelonę. Kelnerka szybko przyszła do nas i przyjęła nasze zamówienia, zamówiliśmy po kawie z mlekiem oraz ciasto. 

- Zapewne wiesz czym ja się intereusuje, ale nie wiem czym Ty się interesujesz. 

- Studiuję dekorowanie wnętrz....

- Czyli jesteś bardzo kreatywna. - odrzekł z uśmiechem. 

- Można tak powiedzieć. 

- Hmm, właściwie to dopiero się przeprowadziłem, i nie wszystko mam na miejscu.... - zaczął.. - Może chciałabyś mi pomóc?

-  Muszę o tym porozmawiać z mamą. - rzuciłam.

-  Dlaczego?-  spytał nieco zbity z tropu Ney.

- Ona mi pomaga podejmować decyzję. - odpowiedziałam, to najlepsze kłamstwo jakie mogłam wymyśleć na obecną chwilę. 

- Czyli dobrze się z nią dogadujesz. 

- Tak.   

-  Jeśli byś się zgodziła to możemy zacząć od jutra, pasowałoby Ci? 

-  Po zajęciach... 

- Dobrze, to jeszcze wieczorem zadzwonię. Oczywiście zapłacę Ci, jeżeli o to chodzi.

- Nie chodzi tu o pieniądzę. - 

Kto czyta niech komentuje.