nie chce mi się nic pisać

Kocham tą małą wredote przez pare dni zmieniło się naprawde dużo pomijając wczorajszy bunt i odmowe wejścia do stajni no ale to było sprawdzienie na ile może sobie pozwolić, ale dzisisiaj weszła już bez problemu. Ostatnio przeczytałam coś co dało mi do myślenia a mianowicie to że wiele koni kture chodzią w szkułkach, czy wogule pod siodłem tak naprawde nie miało szansy zaakceptować/poznać siodła, czapraka  czy podkładki pod siodło i stwierdziłam żę ja nie chcę żeby moje konie nie mogły poznać/ zaakceptować siodła czy czapraka ja chce dać im taką szanse. Z Ikebana zaczełyśmy przerabiać ostatnio siedem gier obecnie jestećmy przy drugiej. Z zaprzyjażnianiem poszło nam nawet nawet choć napoczątku miałyśmy małe zgrzyty ale kto ich nie ma. Przy grze w jeża obecnie jesteśmy i na początku szło nie żle ale teraz utknełyśmy bo Ikebana nie reaguje na nacisk wywierany przez kantar i staje jak słup soli. Wciąż pracujemy i obie się uczymy więc nie zawsze  jest idealnie. Ostatnio wziełam się za uczenie Ikebant dawania tylnych nug wiem że puźno no ale wyszło jak wyszło już prawie moja dziewczynka daje tylne nużki i sie przy tym nie złości. Teraz już wiem że moje emocje wpływają na konie bo one je czują.  Konie są moim odbiciem. Z małą ciwiczyłyśmy chody boczne i już całkiem całkiem nam wychodzi. Kocham tą małą jendzie. Z Ikropka praktycznie nic nie robimy bo jest już dużo źrebna wkoncu ma termin na 27 czerwca to już niedługo. Do pracy wrucimy więc dopiero za jakiś miesiąc . A narazie tylko ją czyszcze wypuszczam na wybieg głaszcze prowadziam na uwiązie, robimy piesze ósemki i żeczy kture nie wymagają od niej dużego wysiłku a wię całkiem co innego niż z Ikebaną dawa rużne konie, dwa rużne podejścia. Dwa rórzniące sie konie+jedna dziewczyna musząca być asertywna=cudowna przygoda (więź,pasja,poświęcienie,miłość,łzy,radości).