"Jak gdyby nigdy nic, wyszedłem z domu nocą w maju, było ciepło

Rozebrałem się do naga i widziałem czerwone gwiazdy, jak spadają.

I widziałem spalone miasta i widziałem tłumy ludzi

Ruszyłem ręką - umierali, potem drugą - rozstąpiły się niebiosa

Biała droga brukowana wprost do Boga.

Mogłem mówić z nim o wszystkim o czym chciałem

Moje oczy pełne łez, a w sercu władza

Ponad światem unosiłem się spełniony

Ponad światem rozpostarłem moje dłonie

I już byłem niemal bliski zrozumienia

Zrozumienia tajemnicy wszechstworzenia.

Schizofrenia, schizo, schizofre, schizofrenia."

[Coma] 

Meteory. - Biała droga brukowana wprost do Boga.

|| Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa. ||

Erich Maria Remarque (Paul Remarque).