Jeszcze nie umiem
wzruszyć się Twym widokiem
tak, by inni nie dostrzegli zawstydzenia.
Również nie umiem
czekać na Ciebie,
aby oczy nie zdradzały tęsknoty.
I ciągle nie umiem
ogarnąć zmieszania,
gdy inni chcą słuchać mej pieśni miłości.
Wciąż jeszcze nie umiem
choć zdaje się czasem, że to takie proste...
I choć rzeczy tak wielu
chcę się w życiu uczyć,
wciąż czytam i myślę,
wciąż zadaję pytania...
To zadziwiające, jak ogólny zarys obserwowanego świata może
się różnić od jego rzeczywistej wizji. Jedna rzecz,
którą początkowo uważamy za niezwykle fascynującą i wyjątkową
po głębszym wniknięciu w jej historię i strukturę
zupełnie traci na swej wartości.
Choć może czasem stwierdzenie to,
staje się zupełnie niedorzeczne. . .
Nie zrozumiesz mnie, jeśli nie rozumiesz smutku.