115.

nienawidzę tego, nienawidzę tego uczucia nicości, nienawidzę kiedy czuję się w środku taka pusta
i kiedy nie potrafię określić co się we mnie dzieje, nienawidzę uczucia bezsilności,

nienawidzę kiedy siedzę sama, a w środku rozpierdala mnie coś od środka na milion kawałków,

nienawidzę kiedy pytają mnie dlaczego jestem smutna a ja nie potrafię odpowiedzieć,
bo sama tego nie wiem, nienawidzę tej całej sytuacji, tego gówna w którym obecnie siedzę.

Ale wiecie co? Lubię samotne wieczory ze słuchawkami w uszach, bez nikogo, tylko ja, moje myśli i wspomnienia, lubię czasami zamknąć się w sobie i odciąć się od tego wszystkiego co mnie otacza. 

Chciałabym żeby w końcu było dobrze. Chcę tylko normalnie życ, być szczęśliwa i mieć Go obok.
Czy to tak wiele?

Chcę tu tylko z Tobą godnie żyć, bo na oczy widzę tylko Ciebie.

A cala reszta to dla mnie nic, magnes zbliża nas do siebie.