__Die Freiheit Endet Hier.#
Dodano: 6 LUTEGO 2008
Chciałabym powiedzieć w tym momencie bardzo wiele rzeczy.
Ale nie powiem xDD
Trochę z 'moich'.
Panna Niezależna ?
Tylko na papierze.
Tak, kochanie
ja w twoją niezależność nie uwierze.
I możesz zaprzeczać,
udawać, że to nie do Ciebie
ale sam na sam z własnym sumieniem..
spójrz za siebie.
Zobacz ilu ludzi ranisz po drodze,
swoją 'niezależnością' pożal się Boże.
A potem chcesz wracać,
naprawiać swoje błędy,
pobudka kochanie!
Droga nie tędy.
Możesz wracać,
przepraszać,
możesz nawet czuć się winna,
ale nikt nie będzie czekać
i ja nie będę inna.
[Nam. - Miss inderpendent.]
Przechadzałam się pustymi ulicami miasta
otoczona lekką mgiełką tajemnicy
obdarzałam spojrzeniem każdy kąt
co jakiś czas przystając, by otrzeć łzy
z policzków cierpiących,
by powiedzieć kilka krzepiących słów,
by wspomnieć.
Kiedy odchodzili, na ich twarzy błąkał się
leniwy uśmiech. Jutro każde z nich
rozpocznie na nowo dzień by zrozumieć.
Zrozumieć, że to bagno ma tylko jedno zakończenie.
Że rodzą się,
żyją,
cierpią..
a wszystko tylko po to, by..
umrzeć.
[nam. - kilka szczegółów bez tytułu.]
Pierwszy jest bardzo konkretny.
Drugi bardzo mi się podoba.
A trzeci jest do niczego xD
Ale nie powiem xDD
Trochę z 'moich'.
Panna Niezależna ?
Tylko na papierze.
Tak, kochanie
ja w twoją niezależność nie uwierze.
I możesz zaprzeczać,
udawać, że to nie do Ciebie
ale sam na sam z własnym sumieniem..
spójrz za siebie.
Zobacz ilu ludzi ranisz po drodze,
swoją 'niezależnością' pożal się Boże.
A potem chcesz wracać,
naprawiać swoje błędy,
pobudka kochanie!
Droga nie tędy.
Możesz wracać,
przepraszać,
możesz nawet czuć się winna,
ale nikt nie będzie czekać
i ja nie będę inna.
[Nam. - Miss inderpendent.]
Gdzieś tutaj,
pośród popiołów marzeń,
które spłonęły,
pośród snów,
które zostały zapomniane,
gdy nadszedł poranek..
Gdzieś tutaj
nasza niewinność upadła
porzuciliśmy strach
przed nieznanym
przekroczyliśmy bariery,
które nas zatrzymywały.
Gdzieś tutaj,
gdzie wszystko było idealnie ciche,
cmentarz upadłych dusz,
łez, które nigdy nie przestaną płynąć,
ran, które wiecznie będą krwawić...
Gdzieś tutaj
zrozumiałam, że to wszystko na nic.
[nam. - gdzieś tutaj]
pośród popiołów marzeń,
które spłonęły,
pośród snów,
które zostały zapomniane,
gdy nadszedł poranek..
Gdzieś tutaj
nasza niewinność upadła
porzuciliśmy strach
przed nieznanym
przekroczyliśmy bariery,
które nas zatrzymywały.
Gdzieś tutaj,
gdzie wszystko było idealnie ciche,
cmentarz upadłych dusz,
łez, które nigdy nie przestaną płynąć,
ran, które wiecznie będą krwawić...
Gdzieś tutaj
zrozumiałam, że to wszystko na nic.
[nam. - gdzieś tutaj]
Przechadzałam się pustymi ulicami miasta
otoczona lekką mgiełką tajemnicy
obdarzałam spojrzeniem każdy kąt
co jakiś czas przystając, by otrzeć łzy
z policzków cierpiących,
by powiedzieć kilka krzepiących słów,
by wspomnieć.
Kiedy odchodzili, na ich twarzy błąkał się
leniwy uśmiech. Jutro każde z nich
rozpocznie na nowo dzień by zrozumieć.
Zrozumieć, że to bagno ma tylko jedno zakończenie.
Że rodzą się,
żyją,
cierpią..
a wszystko tylko po to, by..
umrzeć.
[nam. - kilka szczegółów bez tytułu.]
Drugi bardzo mi się podoba.
A trzeci jest do niczego xD
"a gdy nadejda deszczowe dni,naucze sie przechodzic miedzy kroplami"
