Nasze życie to ciągłe pasmo niepowodzeń, porażek, upadków, ale nie w tym problem. problemy są i będą zawsze. i to nie one są naszą przeszkodą, to my nią jesteśmy. to my ograniczamy samych siebie. wmawiamy sobie, wpajamy że nie damy rady. że jesteśmy słabi, że się nie uda.. mówimy sobie, że się boimy, a tak na prawdę strach to tylko myśl... to w jakim położeniu się znajdujemy, głownie jest zależne od nas, ale nie do końca.. jest wiele czynników które nami kierują. gdzie ja jestem? co mną kieruje? czy jest mi dobrze ze mną, czy może to już nie ja? czy nakładam na siebie formę której sama nie jestem pewna, lecz robię to dla ogółu. by nie odstawać od reszty.. ktoś zadaje sobie takie pytania? przecież to wariactwo.. nonsens. żyjemy w takim pośpiechu, że nawet nie mamy czasu powiedzieć bliskim, że dobrze ich mieć a co dopiero zdecydować się na monolog wewnętrzny. chyba upadam na dno, choć wszyscy myślą że jestem na szczycie.