To już jest koniec nie ma juz nic jesteśmy wolni możemy isć to juz jest koniec możemy iść jesteśmy wolni bo nie ma juz nic

Robaczek w swej dziurce jak docent za biurkiem i pszczółka na kwiatkach jak kontrol w tramwajach tak dłubie i gmera napisze wymyśli obejdzie wokoło zabrudzi wyczyści i krzaczek przy drodze jak brat przy maszynie jak noga w skarpecie sprzedawca w kantynie kamyczek na polu i strażnik na straży lodówka wciąz ziebi kuchenka wciąż parzy a po co a po co tak dłubie i dłubie a za co a za co tak myśli i skubie i tak sie przykłada i mówi z ekranu i bredzi latami wieczorem i rano

To już jest koniec nie ma juz nic jesteśmy wolni możemy isć to juz jest koniec możemy iść jesteśmy wolni bo nie ma juz nic...