Usiadłam jak co wieczór w kącie pokoju z herbatą w dłoni . Ile się zmieniło w moim życiu ? Ile jeszcze popełnię takich samych błędów ? Długo myślałam . Coraz częściej życie pokazuje mi , że czegoś bliskiego mi brakuje . Przyjaciela ? Rodziny ? Rozmowy ? - Czego ? Ciągle zadaję sobie takie pytania . Jestem zwykłym człowiekiem , nie wyróżniam się niczym nadzwyczajnym . Staram się być sobą , akceptować własne postępowania i poglądy . Kiedy ktoś wytyka mi moje błędy , nawet nie mam sił kłócić się dłużej . Czy ktoś powiedział , że będę idealna ? Nie ! Będę sobą czy Ci się to podoba czy nie . Nawet nie obchodzą mnie już tysiące myśli jakie przeszły przez twoją głowę . Przełykam głośno ślinę , popijam herbatą . Mam przed sobą setki ścieżek , a wciąż stoję w miejscu i zastanawiam się , która będzie dla mnie idealna , na której nie zabłądzę i nie zostanę sama . Mimo tak młodego wieku czasami wydaje mi się , że chciałabym więcej niż nie jeden " zapracowany " człowiek . Mam odwagę , żeby unieść czoło i pokazać światu , że warto żyć . Kolejny raz zatrzymuję się w miejscu . Dlaczego ? Dobrze jest pomagać innym , żyć jak dobry człowiek i dawać z siebie wszystko , nawet kiedy jest nam źle . Boję się ... Strach jest przecież czymś wyjątkowym . Idąc ciemną ulicą , zagryzam mocno wargi , nie odwracam się w tył , często mróżę oczy . Jestem słaba ? Być może . Mojej pustki nic nie wypełnia , mam ochotę w tym momencie kogoś właśnie mocno przytulić i poczuć się dla kogoś ważna . Czy to jest marzenie ?
- Czasami udaję , że wszystko jest dobrze .. , ale to nie wystarcza .