Punkt kulminacyjny.

Zdjęcie:

Muzeum Stare

Ten tydzień minął szczególnie szybko, co bardzo mnie cieszy:) Jednak zostało coraz mniej dni do testów. Z jednej strony - stres: A co będzie, jak źle pójdzie? Z drugiej strony spokój, bo nie będzie tak źle :P Wszystko okaże się za miesiąc, półtora. Dopiero wtedy będzie można coś powiedzieć.

Dość zabawny tydzień. Weronika, która "otruła" się oparami chemicznymi z długopisu - teoria Pani. Ej! Prosił Cie ktoś? - zazdrości klasowe. No i Kwadrat był w szkole! A my oczywiście osobiście go nie spotkałyśmy. A jakżeby inaczej?

Jak ten rok szybko zleciał. Ale co to był za rok? Wspomnienia wywołują głośny śmiech. Dokładnie rok temu zaczęła się moja przygoda z dziennikarzeniem. Całe 237 dni chodzenia na warsztaty :) Z czym też wiąże się: Niebieskie okulary! Niebieskooki! Wesołe żarciki i rozmowy. Zastanawiam sie czasami dlaczego niektóre (podkreślam - niektóre) osoby, które wnoszą coś do naszego życia - tak szybko się ulatniają. Zapewne każdy ma chociaż jedną osobę, z którą uwielbiał spędzać czas, ale nagle zniknęła z jego życia. I to niekoniecznie kłótniami, czy nieporozumieniami. Ale np przeprowadzką, czy też zmianą miejsca nauki, pracy. Chyba za dużo herbaty, jak na poranek, bo wzięło mi się na rozmyślanie.

Artykuły i nauka puka