Nie ma to jak sesja zdjęciowa na środku chodnika, śmianie się bez końca i dziwne spojrzenia ludzi. ;d
Czas spędzony w gronie przyjaciół nigdy nie będzie czasem straconym.
Brzuch mnie bolał przez Was, dzięki. ;)
Cholera, chyba jednak coś mnie ruszyło. Przyspieszone tętno, te bicie serca i rozmarzone oczy.. Uśmiech, który jest tajemniczy i nie chce niczego zdradzić. Do tego lęk przed postawieniem kolejnego kroku. DAM RADĘ.