bo śnieg.

Hmmmm, leniwa niedziela? Chciałabym -,- Najpierw biologia, potem aktywnie- sesja z Anią. W końcu <3
Zaraz muszę wysłać jej zdjęcia. Jedno mnie rozwala i chyba jutro w desperacji je dodam.
Wczoraj miałam bardzo ciężki dzień. I ta rozmowa... Ale nikt nie mówił, że będzie łatwo. O wszystko trzeba teraz walczyć. Szczególnie o przyjaźń...Naszą przyjaźń.
Zastanawiam się czasami, czy to wszystko na prawdę ma sens...? Przecież i tak na końcu się pieprzy. Cokolwiek bym nie robiła. Nie wychodzi. Tyle komplikacji. Tyle łez. Tyle nieprzespanych nocy. Te godziny w samotności. Bez Was. Bez Asi.
Wiesz? Jesteś mi bliższa niż siostra, mimo tych 500 kilometrów które nas dzielą. Każdego dnia boję się, że Cię stracę. No wiesz... Ty i Twój wielki świat. Ile bym dała, żeby się teraz z Tobą spotkać, na spokojnie pogadać. Tęsknię.

Ogólnie to jestem jeszcze trochę rozbita. Nie mam co ze sobą zorbic. Na niczym nie mogę się skupić. Ale teraz może być już tylko lepiej. Postaram się zmienić... dla Was. Mam nadzieję, że kiedyś zrozumiecie i wybaczycie.