Dzisiaj będzie o książce Filipa, zrobimy sobie lekki wjazd na emocje i jak zwykle napiszemy coś, żeby mieć do czegoś kiedyś wracać.

Filip Klapczyński mój serdeczny kolega, założyciel grupy wsparcia, grupy anonimowych myślicieli oraz twórca książki poradnik współczesnego myśliciela zwrócił w swojej poprzedniej książce w pułapce wampira emocjonalnego porusza wiele ciekawych problemów, jednym z nich jest brak umiejętności odmawiania, niby proste powiedzieć nie prawda ?

Jakiś czas temu zostałem rzucony na głęboką wodę po raz pierwszy, nowe miasto, praca dwóch znajomych, dla jednych cudowne marzenie dla innych brzmi mega słabo,

Po paru tygodniach pracy całkowitym przypadkiem zostałem zapytany przez koleżankę z pracy z którą nawet nie byłem na głupie cześć o przysłowiową podwózkę do domu

Z pozoru normalna życiowa sytuacja prawda ?

No właśnie nie .

Moja chęć odpokutowania za dawne grzechy doprowadziła mnie do kilku dobrych psychiatrów, terapeutów czy psychologów, postanowiłem zostać lepszym człowiekiem ale z łatką chu&. (W skrócie jak jesteś dobry i raz czegoś nie zrobisz panuje wśród ludzi oburzenie i pamiętają ten jeden raz kiedy im odmówiłeś pomocy, zaś jeśli jesteś chuykiem każdy jest w szoku i zauważa twoje dobre poczynania)

Z podwózki nagle stałem się prywatnym uberem wożącym jej siostrę do lidla, ją na sesje zdjęciowe, do pracy, z pracy, na zakupy i odbierałem z imprez.

Bo chciałem być dobry.

Po szybkim zastanowieniu nie czułem się nawet fajnie pomagając komuś, gdyż nic z tego nie miałem (dobro powinno być bezinteresowne, wiem ale mówię o głupim dzięki czy uśmiechu) a moja dobra wola urosła do stopnia w którym zostawała już bez skrupułów wykorzystywana do dna,

Zorientowałem się w pewnym czasie że więcej czasu w ciągu dnia poświęcam na bezsensowne przysługi rozkapryszonej próżnej osoby zamiast spędzać czas na robieniu tego co lubię, cholera lubię wyroby cukiernicze, lubię składać modele, lubię siedzieć przy aucie, gdybym chciał być uberem, to bym przecież nim został prawda ?

Jaki z tego morał?

Wszyscy są fajni, mili, uśmiechnięci tylko kiedy coś od nas chcą, kiedy przychodzi co do czego umiesz liczyć? Licz na siebie

Teraz możemy wydać osąd co zatem chciałem w zamian skoro pomoc powinna być bezinteresowna?

Nic, głupiego szacunku oraz uśmiechu,

O rozkapryszonej koleżance z pewnością jeszcze napisze bo jest to temat rozwojowy i bardzo przykry jak można zatracić się w sobie samym .