Bo to takie od, tak..

"to wszystko nie jest takie proste-wiem!

poradzisz sobie jeśli tylko chcesz,

a moze już gdzieś na ziemi, są ludzie co Potrafia Piękno docenić.."

Są takie zdarzenia, ktore kształtują nasz umysł,

wydarzenia, ktore wyrzeźbiają nasze ciała,

problemy, ktore nas wzmacniają,

i sytuacje, ktorym nie umimy stawić czoła.

A wiec, jak to wytłumaczyć w krótkich prostych słowach?

i o co mi chodzi?

Śmieszne.

ale sama nie wiem, i gubie sie ostatnio we wszystkim.

może próbuje do czegoś dojść? coś zdolać?

jeden wielki pierdolony balagan, który cieżko mi jest posprzątać.

Niby wszystko gra, jest ok,

ale w pewnej kwestii, jest coś co nie pozwala mi spać.

To już nie ten sam czlowiek, tak czuje.

Mam chęć rozpiepszenia wszystkiego co jest wokol mnie!,

a z drugiej strony naprawy..

Mam ochote Ryknąć! Wrzasnąć!

po czym zamknąć sie gdzieś i szlochać.

Czy to jesienna melancholia?

Czy zbieg wydarzeń zakładające mi kłódke w glowie, nie dająca żyć realnie.

Chce dobrze, wychodzi źlee.

reszta namysłu późniejszą porą..

moze zwiąże koniec z końcem.

;]