Dodaję notkę. 

To cholernie dziwne muszę powiedzieć. Możliwe, że to negatywny wpływ słońca na moje półkule mózgowe. Równie dobrze, przyczyną tego nagłego wpisu, jest piękny czas WAKACJI, który właśnie dziś nastał. Po raz pierwszy świadectwo bez paska. Wiem, że niektórzy mogą być rozczarowani z tego powodu. Jednak od 3 klasy obiecuję, że wezmę się do roboty, bo inaczej będę mogła zapomnieć o klasie dziennikarskiej na rondzie. A do tego dopuścić po prostu nie mogę, bo inaczej długo wybierana i wytyczana ścieżka życiowa legnie w gruzach. Może i to głupie, ale ten cholerny czerwony nadruk na zwykłej kartce papieru opatrzonej moim nazwiskiem i cyferkami, trochę dla mnie znaczył. Lepiej jednak bym miała coś w głowie i umiała stosować w praktyce, niż oceny, które są często nieadekwatne do rzeczywistego stanu rzeczy. Oceny, ocenami. To już  historia, teraz rozpoczął się mam nadzieję, słoneczny czas wakacji, który planuję ciekawie spożytkować, oprócz nic nie robienia. Plany są. Zawsze jakieś są. Ale często nie dochodzi do ich realizacji, więc po co sobie obiecywać, niewiadomo co. Zobaczymy jak sytuacja się rozwinie i będziemy improwizować i żyć chwilą. 62 dni kiedy można żyć nie przejmując się obowiązkami związanymi, ze szkołą, wstawaniem i wiecznym wyścigiem szczurów. Resztki trzeźwego myślenia trzeba jednak zachować, żeby nie wyjść z wprawy przed 1 września.  

Ten czas jest w jakiś sposób szczególny. Rok temu się tyle działo, a teraz jest spokojnie w tych sprawach. Cieszy mnie to ogromnie. Spokój przede wszystkim. Nie licząc emocji związanych z żużlem. Tu nigdy nie będę opanowana . . .  . Każdy ma wady.  

Nie wiem jak będzie, ale niedługo na pewno się dowiem. 

 I never knew you before, 

I've been walking around with my eyes on the floor 

And now you're everywhere to me 

You're every face that I see, things ain't moving quick enough for me.