...

Gdzieś widziałam lepszego demota.. ale nie mogłam Go znaleść...

Sens był taki, żeby pozwolić mimo bólu odejść przyjacielowi, bo wtedy zauważymy to co w nim kochamy..

Nie wiem czy umiem nazwać Cię przyjacielem.

Ale byłeś kimś w rodzaju bratniej duszy, z którą mogłam o wszystkim pogadać.

Nie ważne która była godzina.

I to co było miedzy Nami wypowiedziane,  zostawało między Nami..

Nie umiem z Nikim o tym porozmawiać..

Bo chyba nikt mnie nie zrozumie.

Znów sama w pokoju i rozmyślenia .. a co by było gdybym zrobiła tak, a gdyby to, a tamto. Ach..

Nie wiem czy moge o tym mysleć.Czy powinnam.

Jak zawsze powstaje tu coś nowego co nie zamyka tego co było i mineło.

A teraz zamiast uczyć się do Matur to Cie wspominam.

środa/czwartek/piątek