Polska , to nie kraj dla słabych ludzi. Gubię się tu, ale nie myślę o tym by wyjechać.Świat kłamstw , niedomówień i plotek. Dziś znowu chyba przesiedzę wpatrując się w księżyc , jest cudowny.Niedługo 18'stka z dnia na dzień ,czekam z nadzieją ,bo może spełni się to , na co czekałam od tylu lat . Jak nie , to czeka mnie kilkanaście lat ciężkiej pracy . Jutro nie ma mnie dla nikogo , ewentualnie tylko dla CIEBIE. Mimo, że namalowałam koszmar na przekór strachu
by rozszarpał co w nas ubiera się na czarno.Może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek
nie mogąc go zabić i za nic stąd uciec?
Kocham samotność, tak, proszę podejdź bliżej,
kocham ciszę tak mocno, mów do mnie głośno bym mogła słyszeć.