•  Weź się ogarnij, mała. O życiu póki co wiesz tyle, co i nic. Będzie gorzej, zobaczysz.`
• Któregoś dnia może mnie nie być. Po prostu tak załóż... Przypomnisz mnie sobie, ale nie czuj żalu. Życie się będzie toczyć i tak po mału, wytrzesz z łez oczy... Mnie nie żałuj.

Jak dwie postacie z jednej opowieści, które pisarz dzieli dopisując wersy..

jak to dobrze mieć kogoś, kto zamiast mówić 'będzie dobrze' mówi 'nie będzie dobrze, ale jesteś na tyle silna, że sobie z tym poradzisz'.

Zdanie ma sens dopiero wtedy, gdy się je doprowadzi do kropki. I podobnie jest z życiem i śmiercią : to śmierć jest kropką, która nadaje życiu określony sens.

Gdy jesteśmy zazdrośni, przekonujemy się, że kochamy, tak jak przekonujemy się, że żyjemy, kiedy nas coś boli.