Dodano: 17 KWIETNIA 2008
Miłość nie mija lecz wiecznie trwa a zdrada ją niszczy od wielu już lat.
Uroda przeminie uczucie wciąż trwa...:[zakochany]
- To prawda tak znana głoszona przez świat:[zakochany]
:[wstydnis]
:p:[zakochany]
... To uczucie daje wiele szans .. :*
.. Radość gości w taki czas ...:*
Komentarze
imagination71
Jak widzisz.. gdzies tam jest taki fotograf:P.. tyle ze już niedlugo:P
Pozdrawiam i dziekuje za komenta :D Zapraszam ponownie :P
Pozdrawiam i dziekuje za komenta :D Zapraszam ponownie :P
18/04/2008 13:32:09
anus170
slicznie :)
dodaje do znajomych
jak moge oczywiscie??
a no i licze na rewanz :P
:*
dodaje do znajomych
jak moge oczywiscie??
a no i licze na rewanz :P
:*
18/04/2008 11:21:26
jackassia007
Dzieki :) A u Ciebie mniej kolorowo ale i tak pięknie :)
Mogę dodać do znajomych ? (chociaz nie znam) ;)
Mogę dodać do znajomych ? (chociaz nie znam) ;)
18/04/2008 11:17:34
~rtfdrety736534
Historia
Polski rodzaj muzyki dyskotekowej rozwinął się, gdy Polsat zaczął emitować o nim programy (Disco Polo Live, Disco Relax), w których występowały takie znakomitości jak Shazza, czy Bohdan Smoleń. W późniejszych latach programy upadały, między innymi przez próby promowania młodych talentów na siłę.
Na dzień dzisiejszy disco polo istnieje i ma się dobrze, ale hity, przy których macha kończynami młodzież są w 90% coverami tamtejszych.
Polski rodzaj muzyki dyskotekowej rozwinął się, gdy Polsat zaczął emitować o nim programy (Disco Polo Live, Disco Relax), w których występowały takie znakomitości jak Shazza, czy Bohdan Smoleń. W późniejszych latach programy upadały, między innymi przez próby promowania młodych talentów na siłę.
Na dzień dzisiejszy disco polo istnieje i ma się dobrze, ale hity, przy których macha kończynami młodzież są w 90% coverami tamtejszych.
17/04/2008 23:48:21
~eryewuy
Disco polo – nurt muzyki rozrywkowej wywodzący się z przaśnych przyśpiewek ludowych. Jeden z najmocniej odciśniętych śladów polskiej kultury masowej przede wszystkim lat 90. Dziś przy disco polo bawią się bezwyjątkowo wszyscy, ale tylko mniejsza część społeczeństwa ma odwagę się do tego przyznać. Jawni odbiorcy muzyki to zwykle dresiarze i najniższa klasa społeczna.
17/04/2008 23:47:45
~uil6ltu
Streszczenie (ang. summary, fr. résumé, niem. Zussammenfassung) - przekształcenie tekstu polegające na zmniejszeniu jego objętości przy zachowaniu zasadniczych, wyróżnionych elementów jego treści: najważniejszych tez, problemów, w przypadku streszczeń dzieł literackich podstawowych elementów fabuły. Metody streszczenia zależą od charakteru streszczanego dzieła i funkcji, jaką ma pełnić streszczenie.
Obcojęzyczne streszczenie książki zamieszczane na jej końcu określa się często francuskojęzycznym terminem résumé. Streszczenie publikacji naukowej lub książki, w którym w formie maksymalnie skondensowanej z jak największą liczbą słów kluczowych nazywamy abstraktem.
Streszczenie to również rzadki, zbliżony do cytatu środek stylistyczny. Polega on na przedstawieniu treści utworu literackiego w innym utworze literackim. Przykładem tego rodzaju zabiegu może być fragment Pana Tadeusza, w którym autor streszcza Pieśni o żołnierzu tułaczu:
Obcojęzyczne streszczenie książki zamieszczane na jej końcu określa się często francuskojęzycznym terminem résumé. Streszczenie publikacji naukowej lub książki, w którym w formie maksymalnie skondensowanej z jak największą liczbą słów kluczowych nazywamy abstraktem.
Streszczenie to również rzadki, zbliżony do cytatu środek stylistyczny. Polega on na przedstawieniu treści utworu literackiego w innym utworze literackim. Przykładem tego rodzaju zabiegu może być fragment Pana Tadeusza, w którym autor streszcza Pieśni o żołnierzu tułaczu:
17/04/2008 23:42:38
~iiiiiiiiiiiii
Księga II: Zamek
Następnego dnia od rana wszyscy zjeżdżają się na polowanie. Rozpoczyna się pogoń za zającem, która ma ostatecznie rozstrzygnąć spór o Kusego i Sokoła. W chwilę potem przy zamku pojawia się spóźniony Hrabia. Spotykając po drodze Gerwazego, starego klucznika Horeszków, zostaje przez niego zagadnięty o sprawę sporu z Sędzią. Hrabia zmęczony przedłużającym się procesem gotów jest sprzedać zamek. Wieść ta jest nie do przyjęcia dla wiernego sługi. Postanawia on odwieść Hrabiego od tego pomysłu, pokazując mu zamek i opowiadając o czasach świetności budowli, jak też rodu Horeszków. Opowiada także historię rodu, wydarzeniami z niej motywując niezgodę między Soplicami (ród Sędziego) a Horeszkami.
Następnego dnia od rana wszyscy zjeżdżają się na polowanie. Rozpoczyna się pogoń za zającem, która ma ostatecznie rozstrzygnąć spór o Kusego i Sokoła. W chwilę potem przy zamku pojawia się spóźniony Hrabia. Spotykając po drodze Gerwazego, starego klucznika Horeszków, zostaje przez niego zagadnięty o sprawę sporu z Sędzią. Hrabia zmęczony przedłużającym się procesem gotów jest sprzedać zamek. Wieść ta jest nie do przyjęcia dla wiernego sługi. Postanawia on odwieść Hrabiego od tego pomysłu, pokazując mu zamek i opowiadając o czasach świetności budowli, jak też rodu Horeszków. Opowiada także historię rodu, wydarzeniami z niej motywując niezgodę między Soplicami (ród Sędziego) a Horeszkami.
17/04/2008 23:40:39
~llllllllllllllllllll
Wszyscy rozweseleni odchodzą od stołów. Tadeusz prowadzi Telimenę, o której już wie od Asesora, że jest jego ciotką. Wiadomość ta zasmuciła i rozdrażniła młodzieńca. Chciałby dowiedzieć się czegoś więcej, nie było jednak kogo zapytać, gdyż goście udali się na spoczynek.
W końcowej partii księgi przeciwstawia narrator śpiący, a więc spokojny dworek szlachecki niepewnemu losowi żołnierzy, walczących u boku Napoleona. Dowiadujemy się, że wielu z nich pozostawia domy rodzinne i przedziera się do Księstwa Warszawskiego, aby móc wstąpić do armii lub zostać emisariuszem. W Panu Tadeuszu takim emisariuszem jest ksiądz Robak. Istotnie pojawia się on teraz o tak późnej porze i budzi Sędziego, aby poinformować go o czymś. Narrator nie ujawnia jednak treści rozmowy.
W końcowej partii księgi przeciwstawia narrator śpiący, a więc spokojny dworek szlachecki niepewnemu losowi żołnierzy, walczących u boku Napoleona. Dowiadujemy się, że wielu z nich pozostawia domy rodzinne i przedziera się do Księstwa Warszawskiego, aby móc wstąpić do armii lub zostać emisariuszem. W Panu Tadeuszu takim emisariuszem jest ksiądz Robak. Istotnie pojawia się on teraz o tak późnej porze i budzi Sędziego, aby poinformować go o czymś. Narrator nie ujawnia jednak treści rozmowy.
17/04/2008 23:40:16
~iiiiiiiiiiiii
Wymianę zdań przerywa pojawienie się wykwintnie ubranej i niezwykle urodziwej kobiety – jest to Telimena. Ona tymczasem przywitawszy się ze wszystkimi zajmuje miejsce obok Tadeusza. Młodzieńcowi zdawało się, że rozpoznaje w niej spotkaną rano mieszkankę jego dawnego pokoju. Patrzył więc z tym większym zainteresowaniem, a i ona nie pozostawała na te spojrzenia obojętną. W końcu zaczęła z nim rozmowę.... czytaj dalej
- klp.pl bez reklam, 30 dni tylko 1,22 zł. Zamów teraz!
Tymczasem w drugim końcu stołu rozgorzał na dobre spór Asesora z Rejentem o to, czyj chart upolował zająca. Towarzystwo podzieliło się na stronników Sokoła (pies Asesora) i Kusego (pies Rejenta). Spór stara się załagodzić Podkomorzy, proponując urządzenie polowania na zająca pod wodzą Wojskiego. Ten jednak odmawia przewodnictwa, wykładając zgromadzonym, że zając nie jest zwierzęciem godnym organizowania takiej wyprawy. Tym samym wyśmiewa spór Asesora i Rejenta.
- klp.pl bez reklam, 30 dni tylko 1,22 zł. Zamów teraz!
Tymczasem w drugim końcu stołu rozgorzał na dobre spór Asesora z Rejentem o to, czyj chart upolował zająca. Towarzystwo podzieliło się na stronników Sokoła (pies Asesora) i Kusego (pies Rejenta). Spór stara się załagodzić Podkomorzy, proponując urządzenie polowania na zająca pod wodzą Wojskiego. Ten jednak odmawia przewodnictwa, wykładając zgromadzonym, że zając nie jest zwierzęciem godnym organizowania takiej wyprawy. Tym samym wyśmiewa spór Asesora i Rejenta.
17/04/2008 23:39:51
~pppppppppppppp
Następnie wszyscy zasiadają do wieczerzy zgodnie z licznymi obyczajami litewskimi, m.in. przestrzegając kolejności zasiadania przy stole czy usługując damom. Sędzia, widząc, że zamyślony Tadeusz nie zabawia swoich sąsiadek, wygłasza nawet przemowę na temat grzeczności. Myśl jego podejmuje Podkomorzy, który z kolei skupia się na potrzebie pielęgnowania polskości, we wszystkich modach, a zwłaszcza w modzie na francuszczyznę upatrując wpływów degeneracyjnych, które w ostateczności doprowadziły do utraty niepodległości. Następnie dochodzi do krótkiej rozmowy między Podkomorzym, Księdzem Robakiem i kapitanem wojsk rosyjskich Rykowem na temat polityki, a w szczególności postaci Bonapartego.
17/04/2008 23:39:22
~iiiiiiii
Do dworku powraca po 10 latach nauki młody panicz – Tadeusz Soplica. Ze wzruszeniem przebiega wszystkie pomieszczenia, wspominając, jak wyglądały w czasach jego dzieciństwa. Gdy dociera do pokoju, w którym mieszkał, ze zdziwieniem spostrzega, że naleć on musi do jakiejś młodej panienki. Zastanawiając się, kto też może tu mieszkać, podchodzi do okna i spostrzega nieznane sobie dziewczę, które w rannej białej halce stoi pośród ogrodu. Nagle dostrzegłszy kogoś, kogo zapewne wypatrywała, szybko wbiegła do pokoju. Gdy dostrzegła młodzieńca niezmiernie przestraszona i zmieszana szybko umknęła, nie zważając na jego zmieszanie i przeprosiny.
17/04/2008 23:38:59
