Teraz ja nawinę o sobie,o tym co mnie do życia rusza to gniew w sercu i wkurwiona ciągle dusza Po życiu w katuszach każda porażka mnie do akcji rusza Jak liryka w tym tajmie i muzyka w uszach. Stoję na przeciwko, wokół skurwione twarze, Każda ma na swoim koncie oszustwa,potwarze Hipokryzje i zabijanie cudzych marzeń, Patrz zawiść, chciwość idą razem w parze. Wkurwiam się,nic na to poradzić nie chcę, To pcha mnie do przodu i wciąż biegnę,biegnę,biegnę Z nadwyrężonym w duszy ścięgnem Patrzę na ludzkich dusz skurwiałe I żałosną biedę Moje wściekłe rymy, jak lament ze zranionego serca I przyjaciele fałszywi,warci tyle co ich oszczerstwa Ta prawda też mnie boli lecz o niej nawijam, Są tacy którzy za bezcen potrafią sprzedać całą przyjaźń. To sie rozwija, Rozgoryczenie wiarę w ludzi zabija To niczemu nie sprzyja Tylko pieniądz sprzedać (...) Pustych dusz jak pot ze spodlonego ryja spływać Nie chce cie już widzieć Oszczędź, nie dam sie wykiwać Bez Ciebie czuję sie bardziej szczęśliwa Więc(....) wybacz Jak świnia teraz musisz sam w swoich gównach pływać, Patrzę na Ciebie i chce mi się rzygać. Te słowa są dla mojej własnej satysfakcji Ty wiesz, że lepsza jest dla Ciebie najrakcja bez reakcji Teraz Ty sie musisz mi oddać,ja osiągam rewelo Moje słowa są ciałem bo to prawda i szczerość Patrz czym władam -mikrofonem nie fałszem Czujesz czym pachną moje rymy? Życiem lecz nie hajsem Patrz gdy trzymam taką mocną tarczę Twoja wina, że kiedyś Cię kochałam a dziś z Tobą walczę.... =-=-=-=- w trudnych momentach tak bardzo brakuje domu :( brakuje tego co było kiedyś i czego się nie doceniało ...