WHY DOES IT RAIN ON UTOPIA?

Próbuję znaleźć swoj raj na ziemi, odnaleźć szczescie i zaspokojenie swoich potrzeb tu gdzie jestem,
nie potrzebuje uciekać, przemierzać swiat tylko w pogoni za czymś co wydaje mi sie ze gdzies istnieje,
jednakże bedzie to tylko zwyczajna strata czasu,pogoń za imaginacją która bycmoze nie ma kształtu,
nie musze tego robic, doswiadczenia pokazuja mi juz ze trawa zawsze wydaje sie zieleńsza po drugiej stronie płotu.
nie bede wiec marnowac czasu na doswiadczenie tego na wlasnej skórze, u mnie tez jest zielono.
Jednak zauwazylam, ze lubie uciekac, od chwil, mysli, problemów, tymsamym lubie
kilkudniowe wyjazdy, które odmieniaja moje otoczenie, tak jakby ucinają nic która ciegnie sie za mną,
czuje ze niedługo nastapi taki moment, gdy to bedzie wszystkim czego bedzie mi potrzeba by odetchnac.

Dano nam jedno życie, jak przezyc je zeby odczuc ze dobrze sie to zrobilo,
albo jak spełnić marzenie o tym by być KIMŚ? kimś istotnym, kimś zapamietanym...
Zgodnie z cytatem 'If we have only one life to live,we might as well not have lived at all.'
Tak mało czasu a tak duzo marzeń lub tak duzo czasu tak mało odwagi i mozliwosci.
Nie chcialabym zmarnowac sie w swoim bycie, chcialabym zrobic wiele bardziej lub mniej szalonych rzeczy,
chcialabym poczuc ze zyje a nie tylko trwam,bo oddycham.
Tak samo czy prawda jest ze nie wierze w małżenstwo, bo taki mialam przyklad w domu,
a patrzac na zewnatrz czy nie mam innych przykladów ze moze byc inaczej, wymowke zawsze da sie znalezc,
wiem co mnie przed tym bardziej powstrzymuje, obawa, ze to nie ta osoba.
W koncu wychodze z zalozenia ze wszystko jest dla ludzi, so... can you be my life suppport?

A dla pozostałych:
You will find me in the next life,
if not in this one.