...

Mam dość tych myśli, tego pokoju, 4 ścian
Czas zabija zostawiając na sercu wiele ran
Zmagam się z tym wszystkim każdego dnia 
Znów siedzę tutaj sam, nad kartką na którą spływa łza

Mam dość nie chce więcej rozumiesz? Nie chce!
Przechodzić przez to samo co łączyło nas wcześniej
Zamknąłem ten rozdział nie wrócę do niego to pewne 
Przestań Prosić twoje słowa są w tym temacie zbędne 

Mam dosyć tych rad, nie pouczaj mnie ja żyć 
Pośród jest tyle ludzi, chcesz możesz nauczać ich 
Jestem panem swego losu, więc na swój sposób żyje
Nikt nie będzie mówił jak wyglądać ma moje życie 


Mam dosyć ciągłego pieprzenia farmazonów
Sam wiem jak było a przekręcają to na swój sposób
To wkurwiające uczucie pewnie sam o tym wiesz
Tak to jest najwięcej niby wie ten co najmniej zna cię


Mam dość tracę siły, i tylko się wkurwiam 
Cierpię bo przecież nie może być lepszego jutra 
Wciąż ten sam smak i w okół ta sama pustka
Zapadam w Letarg czując smak goryczy na ustach 

Mam dosyć tej pieprzonej codzienności
Smutku na twarzy, za oknem szarości
Swoich słabości, Bezsennych Nocy
Życia ze świadomością co jeszcze mnie zaskoczy

Spójrz co widzisz ? Jakoś mało mnie widać
Może dlatego że nie mam dla kogo się pokazywać
Wole osobisty wiraż, sam ze sobą kroczę
Łapie chwile ulotne, więc wiesz z kim wychodzę

Mam dosyć tej całej anty przyjaźni
W potrzebie zawsze znajdą się ci odważni
Ostatnia deska ratunku ? Na mnie już nie licz
Gdy ja potrzebowałem wsparcia ty byłeś Niemy