Prosto z serduszka

Lubiłam ten czas, potrafił mieć urok...

Długie przejażdżki samochodem, często bez żadnego konkretnego celu, głośna muzyka raz smętna, raz radosna

Wieczorne wypady na z najbliższymi, alkohol, dobra zabawa

Wieczory przy Netflixie oglądając po raz kolejny ten sam serial, popijając wino

Długie rozmowy o tym jak w życiu jest przerąbane, jak samotność dobija

Wałka, moja ukochana Wałka, odwiedzana przeze mnie co najmniej raz dziennie

Mimo, że uznałam ten czas za najgorszy w moim życiu, nie licząc paru momentów, teraz myślę o tym w inny sposób.

Nauczyłam się żyć sama ze sobą, radzić sobie (nie zawsze) z problemami, uczyć się siebie, swoich emocji, uczuć

Teraz jestem w zupełnie innym miejscu, w tym, w którym zawsze chciałam być. Szczęśliwa, znów kochająca, ufająca, przede wszystkim wierząca w lepsze jutro.

Zaczynam nowy rozdział, nie przekreślając, zapominając starego. Zawsze będę wspominać to, co było, z uśmiechem. Bo kim bym była teraz bez tych wszystkich wydarzeń, doświadczeń, osób które napotkałam na swej drodze..