this is how an angel dies

nie umiem się wyrażać. wiem. z góry przepraszam.

jestem rozdarta. coś mnie zniekrztałciło. sama nie wiem co i kiedy. to stało się jakby poza mną.

nielogiczna. skomplikowana.

nadwrażliwa. 

wolę milczeć, niżeli miałabym powiedzieć coś głupiego (co zdarza się jeśli czuję presję dialogu).

skazana na refleksję. refleksja nachodzi mnie codziennie, więc nie wiem, czy to nie są wyrzuty sumienia, poczucie winy albo po prostu depresja. jeśli nie umiesz zjeżdżać po poręczy w wieku siedmiu lat, zawsze będziesz miec refleksję.

uważam, że ciepło, które się komuś daje, zawsze powraca.

potrzebuję zrozumienia. 

"z jakimś przedziwnym, wewnętrznym spokojem zbudowała sobie własny świat, gdzie kryła się, ilekroć ktoś dokuczał jej za bardzo"