Jak chodzić po górach?

Zdjęcie z zeszłego roku z wycieczki klasowej.

Po prostu to jest świetne:

"Wskazówki, jak chodzić po górach''

Znajdź górę, na którą chcesz wejść:

Nie sugeruj się opiniami tych, którzy mówią, że "tamta wyglada piękniej" lub "ta jest o wiele łatwiejsza". Stracisz wiele energii i siły, by osiagnąć swój cel, jesteś jedyna osobą odpowiedzialną za to, co robisz, więc musisz być tego pewnien.

Zastanów się, jak do niej dotrzeć:

Bardzo często góra podziwiana z oddali wydaje sie piękna, interesująca, zapowiadająca wyzwania. Jednak co się dzieje, kiedy próbujemy sie do niej zbliżyć? Nie prowadzi tam żadna droga, a ciebie od celu dzieli las. To, co proste na mapie, w rzeczywistości okazuje się trudne. Dlatego wypróbuj wszystkie ścieżki, aż kiedyś staniesz przed szczytem, który chciałeś zdobyć.

Ucz sie od ludzi, którzy zdobyli szczyt:

Niezależnie od tego, jak bardzo jesteś przekonany o swojej niepowtarzalności, zawsze znajdzie sie ktoś, kto wcześniej miał podobne marzenia. Zostawił ślady, które ułatwią ci drogę: porzucony sznur, wydeptana ścieżka, złamane gałęzie. To twoja wspinaczka, twoja odpowiedzialność, ale nie zapominaj, że cudze doświadczenie jest pomocne.

Zagrożenia widziane z bliska można pokonać:

Kiedy zaczynasz wspinaczkę swoich marzeń, rozgladaj się. Są przepaści, niewidoczne szczeliny. Są kamienie tak wygładzone przez deszcz, że stają się śliskie jak lód. Jeżeli jednak wiesz, gdzie postawić stopę, zauważysz pułapki i ich unikniesz.

Podziwiaj zmieniający sie krajobraz:

Oczywiście, trzeba pamiętać o celu wspinaczki - zdobyć szczyt. Jednak w miarę podchodzenia widzisz coraz wiecej. Dlatego czasem warto sie zatrzymać, by podziwiać widoki, z każdym pokonanym metrem możesz spojrzeć trochę dalej. Wykorzystaj to, by odkryć rzeczy, których dotąd nie rozumiałeś.

Szanuj swoje ciało:

Tylko ten zdoła wejść na szczyt, kto poświeca ciału należyta uwagę. Dostaniesz od życia tyle czasu, ile trzeba. dlatego idź, nie wymagając od siebie rzeczy niemożliwych. Jeśli pójdziesz za szybko, zmęczysz się i staniesz w pół drogi. Jeśli zaś pójdziesz za wolno, nadejdzie noc i zgubisz drogę. Podziwiaj widoki, pij źródlaną wodę, korzystaj z owoców, którymi tak hojnie obdarza cię natura, ale idź na przód.

Szanuj swoją dusze:

Nie powtarzaj sobie ciągle: "uda mi się!''. Twoja dusza dobrze wie, o tym, potrzebuje tylko czasu, by dorosnąć, opanować horyzont, dosięgnąć nieba. Obsesja nie ułatwia znalezienia celu i odbiera przyjemność wspinaczki. Ale uwaga! nie powtarzaj sobie również: "to trudniejsze, niż myślałem", dlatego że szybko stracisz wewnętrzną siłe.

Przygotuj się na to, że musisz przejść o kilometr więcej:

Dojście na szczyt trwa zawsze dłużej, niż myślimy. Nie daj się zwieść, przyjdzie moment, gdy uznasz, że jesteś już blisko, a jeszcze bedziesz miał przed sobą szmat drogi. Jeżeli jednak podjąłeś się wspinaczki, nie będzie to żadną przeszkodą.

Ciesz się, gdy wejdziesz na szczyt:

Płacz, klaszcz, krzycz na wszystkie strony świata, pozwól, by hulający wiatr (na górze zawsze wieje) oczyścił twój umysł, ochłodził spocone i zmęczone stopy, otwórz szeroko oczy, otrzep z kurzu serce. Jakie to wspaniałe, że to, co było ledwie snem, odległą wizją, teraz stanowi część twojego życia. Udało się!

Złóż przyrzecznie:

Wykorzystaj to, że odkryłeś w sobie siłę, której dotąd nie znałeś, i powiedz sobie, że od tej chwili bedziesz z niej korzystał do końca swoich dni. A najlepiej obiecaj sobie, że odkryjesz inną górę, i zacznij nową przygodę.

Opowiedz swoja historię: 

Tak, opowiedz swoja historię. Daj przykład. Powiedz o tym jak największej liczbie osób, dzięki czemu one także odnajdą w sobie odwagę i staną przed własną górą."

                                                                     Paulo Coelho "Być jak płynąca rzeka"