Do dziś pamiętam lepki zapach tego mieszkania... i dźwięk słów używanych bezinteresownie- Papierosy, sztuka, muzyka, zdjęcia,proletariat.

"Rzeczy proste są zawsze najbardziej niezwykłe."


Z jednej strony- realista jednak nigdy nie przestaje mieć nadziei.
Moje męczące fantazje o sztuce, muzyce... Wyidealizowane życie, którego nigdy nie będę miał.
Tak naprawdę możesz bardzo się starać aby mnie poznać, ale nigdy nie będziesz wiedział o czym myślę, jaki jestem tak naprawdę w środku. To mój zalążek prywatności, której mam i tak mało.Dokońca sam siebie nie znam. Do tego potrzeba lat, doświadczenia obcowania z samym sobą.