Anorexia Nervosa

Powyżej ta, która zgodziła się otworzyć moją kolekcję. Przebieram nogami w oczekiwaniu na główny składnik tej muzycznej uczty! :)

Poniżej. Arcystare, docenione.

Co rano z pościeli wstaje

Zwarty układ wybrakowanych tkanek

Posypując różem kanciaste stożki na twarzy

Dokładnie bada anatomię rozdartej na ramieniu duszy

Ucieka od swego obrazu i krok za krokiem stawiając

Powoli od podstaw się kruszy

Pewny obojczyk skryty pod szalem

Tkanym grubą nicią lęków

Biodra drżą presto bez podskórnej termozbroi

Topiąc się pod płaszczem wyłożonym gęstym pluszem

W ciepły wieczór jesienny stygnie krew zatruta

Chomikuję w tunelach urojeń nietożsamą tuszę

Ręce, nogi, serce mam i wystraszone oczy

Gdy zamknę je, po próbnej śmierci kolejny świt mnie zaskoczy

Paranoje wagi ciężkiej

W ringu z piórkową masą się mierzą

Regularnie odświeżam wyniki rewanżów naiwnych
Na prośbę dawno przekreślonych ciała sinych kolorytów
Nikną nowe komórki odmawiając kalorycznego zaplecza

Na rzecz neuronowych pseudoprofitów

Ręce, nogi, serce mam i wystraszone oczy

Gdy zamknę je, po próbnej śmierci kolejny świt mnie zaskoczy

Akacji gałązka bez liści

Po wyliczance nad niepewnym jutrem

A gdy już drzewo przekwitnie

Pokryją mnie

Na wieczny mróz

Ze starej szafy ponurym futrem

Ręce, nogi, serce zimne i wystraszone oczy

Jeszcze raz zamknę je na próbę i nic mnie już nie zaskoczy

M. (2011)