Altruizm.

Krótka chwila i nikt z nas tego nie zmieni

A życie kiedyś da Ci mocny znak by je docenić

I życie zmienić, pędzić gdzieś jak szaleniec

Po drodze mijając cienie pędzę tak że mijam siebie

Wśród kamieni na podwórkach kamienic

To życie które choć chcieli to nie mogli go wyplenić

Nowe nici tka, młyn losu mieli

Cały świat w to gra, niektórzy reguł zapomnieli

Daje wybór, niektórzy wciąż się boją życia

I skutki przyjmują jak robot

A oni- pani wolność, pan strach, wielu innych

Obok mnie pan fart, pan rozum by nie być naiwnym

Bliskich to wielka skrzynia z inspiracją do życia

To siła by nie popaść w bylejakość życia

I odpaść prosto w ramiona żalu

Wejść do jaskini i już nigdy nie wyjść z ukrycia

Mam jedno, wiele planów, mało czasu na życie

By odpocząć w swoim M-1 pałacu od życia

Na chwilę, chociaż tak by złapać oddech

I zebrać siłę zanim znów wywalę się na mordę

Ja mam pretensje do siebie jedynie

A życie ćpam je ostro i wstrzykuje sobie w żyłę

Dla życia praca non stop ty też rusz swój tyłek

Chciałem, mam, zdobyłem to co sobie wymyśliłem

W całej cudownej zagadkowości

To życie, które tak często bije bez litości

Tak, to samo pozwala ci mieć wszystko

Jeśli chcesz walczyć, pragniesz wygrać przyszłość

Pełne barw to paleta z emocjami

A życie najbliższych warte żeby zabić, zabrać

Nawet zgnić z tym piętnem w głowie, włożyć pętlę

Ale dobiec do granicy znaczeń słowa, człowiek

Nie mam rad, mam przykłady od życia

Ono powie ci - zapraszam do zabawy

Z życiem zapasy, ten sen sei wiele wymaga

Lecz to troska matki, poza tym sowicie wynagradza

Stań przed lustrem i sam się spytaj o życie

Wspomnij twarze, dziś nazwiska na pomnikach

To motyl, ja pielęgnuje je jak umiem

Chcę w nim słuchać serca nie polegać tylko na rozumie

Robię co umiem, nauczony patrzeć

A każdy moment równa się inspiracji