;o

Kiedy tracisz wszystko co dla Ciebie ważne jest, nie chcesz już żyć poddajesz się

Nie umiesz wierzyć w nic, nie masz sił, by znów na nowo zacząć być.

Kiedy tracisz wszystko, tracisz cel w życiu, pamiętaj! nie wolno tracić nadzieji, to zasada najważniejsza

Nie wyrzucaj z serca wiary, która pomoże Ci przetrwać, trudne chwile których przecież życie nie oszczędza

Jest gleba, wiem że trudno znaleźć siły by się podnieść w desperacji szukasz wyciągniętej dłoni pomocnej

Lecz często jej brakuje, życie potrafi być piekłem, snujesz się bez celu myśląc, gdzie jest moje miejsce

Wczoraj było tak pięknie, były plaby, perspektywy, dzisiaj to tylko wspomnienie jakbyś patrzył zza szyby

Na to co mogłeś mieć, mieć mogłeś, to już przeszłość, znów od zera trzeba zacząć i nie wpaść w obojętność

Znaleźć siły na kolejną rundę, bo raz się poddasz, będzie ciągnąć się za tobą zawsze, zasada prosta

Wzloty i upadki, heh, bo tak to bywa i nic nie poradzisz na to kieruje tym wyższa siła, załamiesz się to trudniej

Będzie stanąć na nogi, realnie podejść do przyszłości, coś z sobą zrobić, cztery ściany staną się więzieniem

Koszmarem na jawie, obserwowanym zwrokiem mętnym po wódzie i trawie, kiedy tracisz wszystko

Świat jak domek z kart Ci runął, masz prawo wątpić, w to co bliscy ludzie Ci mówią, jednak co by się nie działo

Nie trać wiary w głębi duszy, tak jak Sokół kiedyś mówił: Nie pisz czarnych scenariuszy