indeks

Ahhh...trzeba zaliczyć, aby go zatrzymać.

ogólnie jestem na skraju załamania psychicznego.

zaraz zabieram się za robienie kawunii....i...

NAUKA.

jakoś to będzie.

chyba....

To jest prawie jak pełnometrażowy film.

Taka pustka i cisza szumiąca od strony serca.

Zamknięte drzwi na klucz, popsuta kołatka.

Bo przecież zamykając serce ratujemy nasz umysł przed szaleństwem.

Zapach kakao wypełnia moje nozdrza.

A w uszach słyszę tylko dźwięk pianina.

Witaj w domu, krzyczy wyobraźnia.

Ta rzecz.

Ten człowiek.

To myślenie.

Tamto miejsce.

Zapytana o to, jak radzę sobie z faktem, że J. ma inną, zgodnie z prawdą odpowiadam, że życzę mu jak najlepiej, gdyż nie czuję już nic. To był jego wybór, a ja nie zamierzam się wtrącać w jego życie.

Nie irytuje mnie już jego żółte słoneczko na GG.

Albo dziwaczna niedostępność.

Czyli jednak można bez niego żyć;)

Wracam do nauki.

Słucham: Bella's Lullaby

Oglądam: Zmierzch

Czytam: Meyer S. "Świt"