Zdążyć przed końcem - część 51

Teraz możecie wyrażać swoje zdanie na temat całego opowiadania . Jak mi się uda napisać kolejną część Wiary w lepsze jutro to dodam jak nie to będzie jutro ; ) 

Część 51 

Dni mijały mi spokojnie każdy z nich spędziłam z Filipem zauważyłam diametralną zmianę w jego zachowaniu oczywiście na lepsze.Nasze relacje pozostaną na etapie przyjaźni nie potrafię mu na tyle zaufać,żebyśmy znowu byli razem może kiedyś czas pokaże . Dzisiaj umówiłam się z nim za niespełna godzinę.Poszłam się szykować,wzięłam najpotrzebniejsze rzeczy i wyszłam z domu.Chłopak już na mnie czekał przed domem.

-Hej

No hej chciałem z Tobą pogadać

-O czym?

-Powiem wprost jak Ty widzisz nasze dalsze relacje?

-Myślę,że zatrzymamy się na przyjaźni

-Przeliczyłem się?

-Uraziłam Cię czymś jeśli tak to przepraszam widocznie wyobrażałeś sobie zbyt wiele

-Diana nie znamy się od wczoraj i dobrze wiesz , że chciałabym to naprawić

-Wiem bardzo się starasz doceniam to naprawdę tylko musisz zrozumieć,że cały czas krążą mi po głowie wszystkie te sytuacje w którym mnie biłeś tak wiem nie powinnam żyć przeszłością

-Dokładnie ty cały czas skupiasz się na tym co było zapomnij o tym i żyj tym co jest teraz i patrz z optymizmem w przyszłość a ja chcę Ci w tym pomóc

-Jeżeli mam być szczera to cały czas okłamuję siebie i Ciebie źle mi z tym

-Ale o czym Ty mówisz?

-O tym , że tak naprawdę cholernie mi Ciebie brakuję,nie potrafię pogodzić się z naszym rozstaniem i pomimo tego wszystkiego nadal Cię kocham

-Przed chwilą mówiłaś coś innego zdecyduj się

-Teraz powiedziałam całą prawdę no chyba , że wolisz przyjaźń zrozumiem

-Wiesz co ja wolę?

-No nie wiem właśnie

Podszedł do mnie , objął mnie pasie i delikatnie pocałował . Czułam się wtedy szczęśliwa , kiedy nasze usta się rozłączyły przytuliłam się do niego bardzo mocno.Nawet nie miał pojęcia jak tęskniłam na tymi ramionami .

 -Gdzie teraz idziemy? zapytałam po chwili milczenia

-Nie wiem gdziekolwiek byle z Tobą

 Złapał  mnie za rękę i poszliśmy w kierunku pobliskiego parku . Usiedliśmy na ławce,powspominaliśmy trochę o tych dobrych chwilach wbrew pozorom trochę ich było . Po godzinie zebraliśmy się do mnie,włączyliśmy sobie film i mile spędziliśmy popołudnie wtuleni w siebie . Wiele z Was może powiedzieć,że jestem głupia czy coś ale ja kocham Filipa i nic tego nie zmieni. Moja przygoda z narkotykami została definitywnie zakończona.Nie wrócę już do tamtego czasu zaczęłam życie od nowa i staram się optymistycznie patrzeć w przyszłość. 

Koniec