Zdążyć przed końcem - część 43

Mam za dobre serce do Was , oto kolejna część ; )

Jak chcecie kolejną to prosiłabym ponad 10 fajnie stać Was na to ;)

Część 43 

Dni mijały mi monotonnie niecierpliwie czekałam na weekend i odwiedziny mamy wraz z Anią . Jakoś dawałam sobie radę z brakiem narkotyków i papierosów chociaż było to niebywale trudne . Były chwilę , że miałam ochotę zadzwonić do Daniela i poprosić o kolejną porcję amfetaminy a najlepiej uciec z tego okropnego ośrodka . Męczyły mnie te wszystkie rozmowy z psychologiem i kontrola nauczycieli , żebyśmy przypadkiem nie wzięli . Odliczałam dni do końca leczenia minął zaledwie tydzień a ja miałam wrażenie jakby był to co najmniej rok . Miałam coraz lepsze relacje z Amandą natomiast nasza druga współlokatorka nie wyrażała chęci jakiejkolwiek rozmowy . Całymi dniami siedziała na dworze albo w pokoju jak dla mnie dziwna osoba cóż poradzić każdy z nas jest inny . Dzisiaj po lekkim ogarnięciu siebie , umyciu włosów, zrobieniu makijażu i zjedzeniu śniadania miałam kolejną rozmowę z tą kobietą , która doprowadzała mnie do szału . Mam tutaj na myśli szurniętą panią psycholog , której wydawało się , że może zadziałać cuda wciskając mi jakieś brednie . Weszłam do tego gabinetu i jak zwykle kazała mi usiąść i odpowiadać na durne pytania .

-Diana jak to się stało , że zaczęłaś sięgać po narkotyki ?

-Nie będę po raz setny o tym opowiadać zresztą co pani książkę piszę ? No to serdecznie pozdrawiam

-Może będziesz dla mnie milsza ? Jestem tutaj , żeby Ci pomóc

-Pomoże mi pani jak dostanę wypis z tego chorego miejsca pełnego jakiś popiepszonych ludzi i narkotyki też możecie mi dać a przy okazji jeszcze papierosy . Nic więcej do szczęścia nie potrzebuję

-Uspokój się

-Uspokoję się wtedy jak spełnicie moje prośby a teraz do widzenia mam ważniejsze sprawy niż gadania o pierdołach

Wyszłam stamtąd trzaskając drzwiami skierowałam się do swojego pokoju w którym akurat siedziała Amanda . Poszłyśmy się przejść na dwór i po drodze zdobyć chociaż jednego szluga . Z tyłu ośrodka spotkałyśmy pewnego chłopaka .

-Masz papierosa ?

-No mam

-A dasz nam chociaż jednego ?

-Pewnie

-Dziękujemy ratujesz nam życie a jak masz na imię ?

-Kacper a Wy ?

-Diana a to moja koleżanka Amanda

 -Ile tutaj jesteście ?

-Ja tydzień a ona dwa miesiące a ty ?

-Jakieś cztery miesiące będzie

-Mhm osobiście mi się tutaj nie podoba

-No wiesz na początku chciałem stąd zwiać

-Też mam ochotę

Jeszcze chwilę z nim pogadałyśmy okazał się być nawet spoko , skończyłyśmy palić nasze papierosy od razu poczułam się lepiej po czym wróciłyśmy do pokoju bo zaczynało robić się zimno .

-Ej słuchaj fajny nawet ten Kacper

-Amanda nie rób sobie nadziei ale fakt jest spoko

-A gdzie nasza kochana Zuzia ?

-Pewnie gdzieś poszła

-Gadałaś dzisiaj z psychologiem ?

-Tak zjechałam tą babę z góry na dół i wyszłam nie będzie mi się wtrącać w życie

-No ona rzeczywiście jest dociekliwa i to strasznie

-Bez kitu zło chodzące

Dalszą część dnia przegadałam z Amandą w między czasie dzwoniła mama okazało się , że wie o rozmowie z panią psycholog bo ta do niej zadzwoniła i powiedziała o tym , że widziała jak palę . Wkręciłam jej bajeczkę i na szczęście uwierzyła .

cdn.