Sulin-Mówią ;)

Na szczyt, z pamięcią nędzy i w nędzy wdychamy, powietrze 
Zostawia gorycz, życie daje w kość, nie fory 
oznaka słabości  złość, każdy jest na nią chory 
i wiem że w tłumie prócz moich znajomych, ktoś zrozumie jeszcze, 
życie to syf więc z brudu pragnie wyciągnąć Ci szczęście 
Pędzę, i się męczę, przed życiem, czuję tu zaszczyt
Gdyby zmęczenie było miarą sukcesu to samo zachwyt
Czekam na dzień gdy popatrzę z góry na szczyt,
Bo dopiero spełnione cele, to dla mnie spełnienie prawdy
I postawię na to wszystko, choćby życie zmiażdżyć 
Świata nienormalność sprawia że jestem normalny

Moje życie nie jest takie dobre, nie jest takie piękne 
Nie jest takie słodkie nie jest takie ale będzie i 
Możesz mi wierzyć, ból, łzy, kilka upadków, 
W moim szczęście i nic więcej, jestem taki, jak Ty!
Jak Ty!