horror.

- siedzę w komorze.

- jakiej komorze?

- komorze izolującej od ludzi.

- co to za komora?

- za każdym razem, kiedy o niej myślę, wyobrażam sobie,
że jestem w niej zamknięta. komora bez wyjścia,
bez jakichkolwiek drzwi, bez jakichkolwiek okien.

jestem w niej sama. siedzę w niej, kiedy moje serce

cicho krwawi, a łzy spływają po policzkach.

siedzę w niej i nie zwracam uwagi na wszystko.

to komora, do której dobijają się ludzie. źli ludzie.

dobijają się, chcą mnie wciągnąć w ich świat.

świat przepełniony nienawiścią, który tak bardzo potępiam.

- dlaczego siedzisz w niej sama?

- dlatego, że nienawidzę ludzi i ich świata.

czuję, że jestem skazana na samotność.

- dlaczego tak ich nienawidzisz?

- bo każdy, kogo spotkałam na swojej drodze mnie zranił, kurwa.

cieszę się, że stać mnie jeszcze na sztuczny uśmiech.