Piszę, bo może nic po mnie nie pozostanie. A słowo jest wieczne.
I Bóg, którego czasami nie ma, jest wieczny.
Wieczność jest nierealna..
Tylko dzieci są wieczne.
My tylko zaplątujemy wszystko, dziwimy się szeroko otwartymi oczami.
A przecież tylko dzieci szeroko otwierają oczy w zachwycie.