0024

Dzisiaj zagnieździł się w mojej głowie pomysł na dwie postacie:

On- ponury typ, zazwyczaj ubrany w długi ciemnego koloru płaszcz z postawionym wysokim kołnierzem. Charakterystyczny kolor oczu i długie włosy (jakiś żywy kolor- zielony lub niebieski)

Ona- Ubrana bardzo kolorowo; lubi spudniczki a la japońskie spudniczki uczennic lub coś podobnego do spudnic majki Jerzowskiej. Strój balansuje na granicy kiczu i stylu. Włosy średnio długie do ramion-przysłowiowe pióra. Wesoły uśmiech na twarzy. Pod tym zewnętrzym strojem kryje się zdecydowana osobowość i bystrość umysłu. Ona nie jest głupiutką dziewczyną.

Oboje pracują. Po pracy często lubią zaglądać do pobliskiego antykwariatu, Właściciel- starszy pan- na początku nie przepadał za nimi, ale gdy ich bliżej poznał  bardzo ich polubił.

Starszy Pan pewnego razu zwraca się do nich z prośbą. Pewniem młody człowiek zaginął w popularnym kurorcie wypoczynkowym.....

Kim jest ta dwójka?

Buntownikami.

Przeciw czemu się buntują?

Buntują się przeciw brakowi wyobraźni...

INTRO:

Na skrzydłach anioła w siną dal

Na skrzydałch anioła niech niesie wiatr

na skrzydłach anioła w górę chen....

Bo chcę być tam gdzie sypia smok

bo chcę w karczmie do rana pić

bo chcę z mieczem w dłoni ratować świat

bo chcę przekazać dziecku wyobraźni dar...

wiec...

Na skrzydłach anioła w siną dal

Na skrzydałch anioła niech niesie wiatr

na skrzydłach anioła w górę chen....

P.S. :P:P:P:P:P:P:P:P:P:P:P