chorowanie, part2.

czuję to we krwi, a i to miasto, żadne z nas nie śpi,

nie chodzi mi o to czy się ze mną prześpisz,

może też nie możesz zasnąć, proszę cię, uśmiechnij się, 

może też stajesz do walki, ale upadasz na deski,

może czujesz to co ja i za czymś tęsknisz, 

wszystkie myśli, uczucia, których nie masz gdzie pomieścić,

i nie możesz znieść ich, masz dosyć substytutów,

może możesz iść ze mną za rękę i skończyć na bruku,

może możemy być szczęśliwi gdziekolwiek, 

móc zawsze i wszędzie, już polegać na sobie,

i gdybym nie miał kilku cech o których wiem, 

pewnie podszedłbym do ciebie w ten smutny szary dzień,

czułem, że czujesz to co ja, może się mylę, 

czułem tak, gdy spojrzeniami spotkaliśmy się przez chwilę ,

i w moim innym świecie jesteśmy blisko, 

ale tu bałem się, że mi pozwolisz spieprzyć wszystko.

w moim innym świecie jest inna prawda, 

tu ciebie nie ma, to tylko wyobraźnia,

i może dobrze, że los nie postawił na nas,

w tym czego szukam nie ma nic prócz rozczarowania.

chodź w moim innym świecie jest inna prawda, 

tu ciebie nie ma, to tylko wyobraźnia,

i nawet jeśli miałem rację to już poszłaś,

i nigdy się nie dowiem, bo nigdy cię nie spotkam.

w moim innych świecie możemy gadać do rana,

i rozumiesz mnie bezsprzecznie i jemy wspólne śniadania,

i należysz do mnie, choć to nie kwestia posiadania,

i czujemy się bezpiecznie jakby cały świat był dla nas.

w moim innym świecie nawet gdy jest ciężko,

tylko razem zawsze lądujemy miękko,

i łączy nas namiętność, z której mogą szydzić,

lecz dopóki jesteś ze mną nie mamy się czego wstydzić.

w moim świecie jesteś ze mną nawet wtedy gdy mamy kryzys,

bo pamiętasz tak jak ja, że to jest kwestią decyzji,

spotykam ciebie znów, patrzysz na mnie i widzisz,

że czuję to co ty albo któreś z nas się myli,

palę papierosa i patrzę w twoje oczy,

myśląc, że to piekło w mojej głowie nigdy się nie skończy,

w moim innym świecie planujemy przyszłość,

ale teraz nie ma cię, chyba właśnie wyszłaś.

/ dobranoc.