100!!!

SETNY WPIS I RÓWNO MIESIĄC ODKĄD PIERWSZY RAZ SIĘ TU POJAWIŁAM. PAMIĘTAM JAK NA POCZĄTKU BAŁAM SIĘ, ŻE MNIE NIE PRZYJMIECIE, ŻE BĘDĘ SAMA W MOJEJ MIŁOŚĆI DO CHŁOPAKÓW, ALE NIE! JESTEŚCIE WY, CIĄGLE PRZY MNIE! 

nie chce sobie nawet wyobrażać kiedy One Direction nie będzie One Direction, gdy to wszystko będzie tylko przeszłością, choć nie byle jaką przeszłością. mimo, że kiedyś ich już nie będzie, może nawet i mnie nie będzie, może kiedyś przestanę być jedną z Directioners to ten czas, czas w którym byli mi oni nie zbędni do życia, tak jak jest teraz będę wspominać wspaniale. nie żałuje każdej sekundy spędzonej na tym photoblogu, ani żałuję ani jednej sekundy poświęconej na ich twórczość, nie dbam o to, że za parę lat będę inna i będę się śmiać, że słuchałam One Direction.. życie jest różne, mogę być, a za chwilę może mnie nie być. cieszę się, że jest jak jest, że nie jest źle! dziękuje, że oni są, że przyszło mi ich kochać. dziękuje, że wy mnie w tym wspieracie. 

nie będę wyróżniać nikogo, nie chce nikomu zrobić przykrości, każdy wie jaka zażyłość między Nami panuje, także dziękuje wszystkim i każdemu z osobna, a Tym którym zawdzięczam nieco więcej zapewne o tym wiedzą, ale pamiętajcie, że wszystkie Was kocham i chyba zaczynam się powtarzać:)

jak ktoś przeczytał to gratuluje i dziękuje!