ROZDZIAŁ 1.

Bella obchodziła swoje 18 urodziny. Była zaskoczona gdy mama z samego rana kazała się jej ubrać i wsiadać w samochód. Zawiązała jej opaskę na oczy.

- gdzie mnie wieziesz?

- niespodzianka.

Minęła godzina. W końcu dotarłyśmy na miejsce.

- mogę już zajrzeć?

- jeszcze chwilka.

Była kompletna cisza. Byłam pewna, że znajdujemy się w parku.

- już możesz!

Rozwiązałam opaskę i nie mogła uwierzyć. Przede mną stała rodzina, przyjaciele i obcy ludzie. Nagle z ust pewnego chłopaka wypłynęły słowa Sto lat, Sto lat.. resztę dokończyli wszyscy wspólnie. Podszedł do mnie składając mi życzenia.

- rozpakuj .

- ale my się nawet nie znamy.

Uśmiechnął się i oddał mnie innym. Odstawiłam prezent na bok. Zjadłam tort i chciałam odnaleźć nieznajomego chłopaka, lecz szybko zauważyłam, że jego ekipa wyszła. Minęły dwie godziny i każdy pojechał już do domu. Zostałam sama. Chciałam pocieszyć się chwilą. Nagle usłyszałam dochodzące krzyki za lasu. Szłam w stronę muzyki. Spoglądając za krzaka zobaczyłam piątkę chłopców.

- to są oni.

Wyszłam. Wtopiłam się w tłum. Zaczęłam się dobrze bawić. Nagle ktoś mnie złamał i wrzucił do wody. Zdenerwowałam się, ale gdy spojrzałam na chłopaka uśmiechnęłam się. Był to blondyn o niebieskich oczach. Zaczął coś mówić pod nosem. Nie mogłam go zrozumieć.

- chodź ze mną! złapał mnie za rękę blondyn.

- ale o co chodzi?

Posadził mnie na ławce. Usiadł koło mnie, zaczął grać i śpiewać. Przed moimi oczami pojawiła się kamera. Nie wiedziałam o co chodzi. Speszyłam się. Zaczęłam kojarzyć nutę.

- kim jesteś?

- później.

Założyłam buty i zaczęłam iść w stronę samochodu. Złamał mnie za rękę lokowaty chłopak mówiąc

- mogę?

Zaciągnął mnie do basenu. Zdjął podkoszulkę. Spojrzał na mnie dawając znak abym też to zrobiła. Na szczęście miałam górna część kąpielówek. Uniosłam ręce w górę zdejmując top. Zaczęliśmy się wszyscy wygłupiać. Spojrzałam na zegarek, wziełam bluzkę i biegłam w strone samochodu. Było dość późno. pojechałam.

*

Usiadłam na łóżku otwierając ostatni prezent. Był dość nie typowy. Kartka z napisem Spotkajmy się we wtorek podał też adres cukierni. Nie wiedziałam o co chodzi. Położyłam się na łóżku gdy nagle usłyszałam pewną piosenkę i krzyk siostry.

- BELLA! BELLA! ZOBACZ TO SZYBKO!

Podbiegłam do niej.

- o co chodzi? Nie mam ochoty na żary.

- spójrz.

Zobaczyłam teledysk piosenki Lwwy.

- zwykły teledysk.

- zobacz teraz.

Nie wierzyłam. Siedziałam tam ja z. no właśnie z kim?

- kto to jest za chłopak?

- nie znasz go? To jest Niall, Niall Horan.

- jak to? Serio?

- tak, serio.

Nie mogłam uwierzyć, że spędziłam dzień z gwiazdorami . Szybko wzięłam tą kartkę do ręki. Może pójdę pomyślałam.  Położyłam się i zdrzemnęłam.

podoba się Wam ? ;*

 jak czytacie zostawiajcie komy. ;]