Zdjęcie jakieś stare z któregoś pobytu w szpitalu ... (słitki w szpitalu zawsze spoko ) no i ogólnie no.

Trzeba sobie dać spokój z tym co nie jest dla nas ważne. Po co zamartwiać się sprawami, które w prawdzie powiedziawszy gówno nas obchodzą. Spieszymy w życiu po szczęście. Biegniemy pomimo braku sił i tchu.  Jesteśmy coraz bliżej "mety", ale to tylko złudzenie. Czy aby na pewno walczymy jak tylko możemy? Słabniemy, płaczemy. Nasze serce zwalnia. Wdech, wydech. Ból w klatce piersiowej. Upadamy i widzimy tylko ciemność. Zamykamy oczy. Ale to nie wystarcza. Budzimy się gdzieś w nieznanym miejscu. Wokół pewno ludzi, dużo urządzeń, wiele rąk. Tracimy szczęście ? Nie. Tracimy życie. Potrzebny przeszczep. Zatrzymujemy się. Zostawcie duszę, ciało. Zostawcie nas - niewinnych. Zostańcie dobrzy, ratujcie. Proszę... Ostatni haust powietrza.

 Że tak lirycznie powiem wszystko się pierdoli.

likethevampire

Przemęt