1514.

Mówicie,że jest śliczny - a wcale śliczny nie jest...

Mówicie,że jest kochany - a to nieprawda,bo to kawał skurwysyna...

Mówicie,że ładnie chodzi pod siodłem i że świetnie nam idzie - teraz popatrzcie na te śliczne obrazki u góry.

caplowanie,zapieprzanie bez możliwości zatrzymania,wieczne bunty,chęć zrzucenia za wszelką cenę,wieczne napady paniki,rozwolnienia,odsadzanie,bunty.

Poznajcie oto prawdziwe oblicze kochanego Ordynka.

Przez ponad pół roku walczyłam z nim mając nadzieję,że kiedyś odzyskam tego Ordynka,o którym tak wszyscy miło wspominali.

Był taki miesiąc,że Ordyn zmienił się nie do poznania.Mogłam robić z nim wszystko,na co miałam ochotę.Był najgrzeczniejszy w stajni.Wszystkie problemy zniknęły.Ani razu nie zacaplował na jeździe,nie buntował się.Bardzo się zbliżyliśmy do siebie,zgraliśmy.Robiłam dla niego wszystko,co mogłam.

Wróciłam po miesiącu...i stało się.

Wszystko powtórzyło się z potrójną siłą.

Kij z buntami na łące,ponoszeniem,brakiem kontroli,

skoro przy czyszczeniu czy ubieraniu ogłowia o mało mnie nie zabił.

Wiele osób widziało,co się wtedy działo.Jak bardzo było mi wstyd za siebie i za konia.

Widzieli mój żal i rozczarowanie,słyszeli wrzaski i krzyki.

A co się dodatkowo dowiedziałam,jakby to było mało?

Jeszcze 2 lata temu Ordyn w terenie połamał instruktorce 2 nogi.

Wtedy powiedziałam : DOŚĆ.

Postanowiłam,że nie będę się już więcej nawet przyznawać do tego konia i liczyć siniaków.Minęły już 2 tygodnie od postanowienia.Ordyna nawet nie tknęłam.

A teraz większość z was ma żal do mnie,twierdzicie,że jestem nieczuła.

A ja cieszę się,że ten koń jakimś cudem jeszcze mnie nie zabił.

pozdrawiam!