5

chyba bardzo jak nie ja ;)

idę do mojej ukochanej

Koriny :*

___________________________________________________

Kiedyś ktoś się mnie spytał na tym głupim portalu jak to jest stracić bliską osobę?

Tu chodziło o stratę rodzica, mojego taty.

"Dziwne pytanie, ponieważ jest to uczucie nie do opisania raczej. Każde z nas myśli sobie, co zrobimy kiedy nasi rodzice odejdą, jak będziemy żyli i jak damy sobie bez nich rade? Już wtedy jest odczuwalna nutka strachu, która pojawia się po śmierci bliskiej osoby. Tata był dla mnie bardzo ważny, zawsze mi pomagał, za każdym razem starał się ze wszystkich swoich sił, by było nam jak najlepiej. Kiedy dowiedziałam się, że zachorował na raka płuc zawalił mi się cały świat, zaczęły się problemy ze szkołą i życiem codziennym, potrzebowałam przyjaciół, którzy wtedy mieszkali daleko i nie mogłam widzieć się z nimi na codzień, wszystko potoczyło się bardzo szybko, miałam tylko 2 miesiące żeby pokazać mu jak bardzo go kocham, ale dalej mam niedosyt i nie mogę się z tym pogodzić, boje się, że nie zdążyłam mu tego wystarczająco okazać. Strasznie jest patrzeć jak osoba, dzięki której teraz tu jesteś walczy o życie, ale Ty wiesz, że nic z tego nie będzie i nie możesz mu tego powiedzieć, bo wiesz, że druga osoba się załamie. Jest to okres wielkich cierpień i bólu, no i w końcu nadszedł dzień, w którym to się musiało stać, szkoda, że na moich oczach. Mój tata zmarł w domu, czyli tak jak chciał, ale ja do dzisiaj mam przed oczami jak trzymam jego zimne dłonie, i nie czuje pulsu, ani bicia serca. RODZICE SĄ NAJWAŻNIEJSI, nie ważne czy zarabiają więcej, czy mniej od innych, oni zawsze się starają, więc MUSICIE to docenić, bo później może być za późno. A ty będziesz żałować, że było tak a nie inaczej, to się może stać w każdej chwili, nikt nie powiedział, że będą żyć, aż się usamodzielnisz;)"

-----> ASK <-----