Foch

Na doła najlepsze jest Bollywood, spacer albo spanie. W sumie chyba najważniejsze jest wsparcie, jakiś tul, ale o to ostatnie najciężej. 

Uczyłam się na to chędożone religioznawstwo dwa dni. Nauczyłam się nawet, jak nazywa się szafa, w której trzyma się Torę! A tam co? Ogromne pytania na wąski zakres. Cała moja detaliczna wiedza była zbędna przy potrzebie ogólnej. I to już drugi egzamin, który kiepsko poszedł.

Nienawidzę dużych miast. Poznania w szczególności. W małym mieście, jeśli się dobrze zawoła, na spacer pójdzie i kilka osób. W dużym mieście nikt nie chce mi towarzyszyć. A nawet jeśli już pójdę na spacer, to to cholerne miasto i tak wymaga ode mnie pośpiechu! I w kolejce w sklepie i na światłach. Zwykłym spacerowym krokiem nie przejdę na drugą stronę na zielonym, bo zdąży się zmienić na czerwone. Jakbym miała biec przez tą ulicę! 

Nawet nie ma się z kim cieszyć lepiącym się śniegiem. Bo nikt na dwór nie chce wyjść. Ani na spacer, ani ulepić bałwana. 

Dlatego doła najlepiej zaspać. By samemu bezczynnie nie siedzieć i się nie pogrążać.

Zdjęcie z czerwca 2009r.